Minister Grapperhaus van Justitie onderzoekt, alweer/nog steeds, of het mogelijk is om IS-moeders met koters terug te halen naar Nederland! Dit keer heeft het een reële kans, want Nederland hoeft alleen wat papierwerk in te vullen! Via de NOS.
Eerst was het allemaal onwenselijk om ze terug te halen. Toen was het iets minder onwenselijk maar vooral 'heel lastig' om het voor elkaar te krijgen. Daarna werd het minder lastig maar moesten de Syriëganger-vrouwen met kinderen zélf naar het consulaat zien te komen. En nu de Koerden ze zelf nog net niet voor de voordeur van het consulaat droppen, gaat Grapperhaus het allemaal nog eens 'onderzoeken'.
De druk wordt ook behoorlijk opgevoerd om ze terug te halen. Niet vanuit de bevolking natuurlijk, ben jij gek?! Nee, vooral vanuit het Openbaar Ministerie, die met alles 'de handen vol' heeft, maar hier maar wat graag tijd voor wil maken! Zij hebben een rechterlijke uitspraak afgedwongen om arrestatiebevelen via de overheid aan de Koerden te overhandigen. Ook de kinderombudsman komt tranen tekort als ze aan die arme kindjes denkt en roept de overheid op tot actie. Dan heeft Grapperhaus ook nog de Franse regering op lijn 3, die het terughalen ook nog overwegen.
Het is er blijkbaar ook een behoorlijke in die Koerdische kampen, want Koerdische 'minister van Buitenlandse Zaken' Abdel Karim Omar geeft aan "bezorgd te zijn over de kinderen in die kampen, die namelijk worden opgevoed met radicale ideeën." Hoewel dit waarschijnlijk bedoeld was als argument voor de Nederlandse overheid om ze terug te halen, lijkt het eerder op een argument om ze vooral wég te willen houden. Stel je voor wat er door het hoofd van zo'n getraumatiseerd kind gaat in zo'n kamp:
'Papa onthoofdde wat heidenen en kreeg toen zelf een bom op z'n dak door die gemene Assad. Mama probeerde me te beschermen van al het leed waar we middenin zaten en werd samen met mij opgepakt. Wekenlang huilt ze in dat kamp en die Koerden laten ons maar niet gaan! Nu wil de Nederlandse overheid mama en mij terughalen om mama te straffen en mij te gaan vertellen dat papa een laffe hond was.'
Natuurlijk generaliseer ik hier maar je kunt mij niet vertellen dat zo'n kind, na wat sessies bij de psycholoog of een social worker, goed terecht gaat komen. Dikke kans dat er niets meer aan te redden valt en zo'n kind ook 'verward' eindigt. Of er is zo'n gigantische hoeveelheid zorg voor nodig om hem enigszins op het rechte pad te kunnen krijgen, waarvan je makkelijk kunt aannemen dat, zowel die zorg als het beoogde resultaat, niet gegarandeerd kan worden.