Voorkomen Diehard 4.0-scenario vraagt om meer cyberveiligheid, minder privacy

Het grote publiek is zich niet bewust van de gevaren die op de loer liggen. In de film “Die Hard 4.0” legt een boosdoener de gehele Amerikaanse infrastructuur plat door middel van computervirussen en Bruce Willis is de held die ze tegen moet houden. Dit Hollywood scenario speelt zich echter nu al af in de echte wereld, zij het gelukkig minder apocalyptisch. Tot nu toe dan. Afgelopen week is de Rabobank slachtoffer geworden van een digitale aanval waardoor de klanten niet konden telebankieren. De (bank)gegevens van 77 miljoen gebruikers van het PlayStation Network van Sony liggen “op straat”. Ook overheidsinstanties zoals het Europees Parlement en de Europese Commissie zijn al slachtoffer geworden van dergelijke aanvallen. Zelfs oorlogsvoering kan digitale vormen aannemen, zo hebben cyberaanvallen op landen als Estland, Georgië en Iran (Stuxnet, wat de nucleaire industrie van Iran ontregelde) wel duidelijk gemaakt. Moderne, open Westerse economieën zijn in het bijzonder afhankelijk van informatietechnologie en daarom, hoe sterk en dynamisch ook, tegelijkertijd kwetsbaar.

Cybercrime- en warfare kunnen ons dus hard raken. Alle reden dus om ons ertegen te wapenen. Maar eenvoudig is dit niet. Het is niet te vergelijken met een overtreding in het verkeer. Motorvoertuigen zijn herkenbaar en traceerbaar via het kenteken. Op het internetverkeer kunnen de deelnemers echter volledig anoniem zijn. Dit brengt ons op een van de belangrijkste en moeilijke politieke discussies die we moeten voeren om dit probleem aan te pakken. Privacy vs. Veiligheid. Dit betekent enerzijds het waarborgen van privacy en anderzijds het creëren van een veilige digitale omgeving voor gebruiker en netwerk. Zijn we bereid om ook maar een fractie van onze privacy in te leveren om onze veiligheid te garanderen? Deze discussie speelt op meerdere gebieden, maar juist bij cyber is het een zwaartepunt.

Als CDA-fractie voelen wij de verantwoordelijkheid om met een oplossing te komen voor dit probleem. Maar een oplossing kan alleen als zodanig dienen als ook burgers, het bedrijfsleven en de industrie met de overheid meedenken. In 2009 legde de Tweede Kamer op mijn initiatief de basis voor een te ontwikkelen Nationale Cyber Security Strategie. Een eerste aanzet daartoe werd in februari van dit jaar door de regering gepresenteerd. In de woorden van Minister van Veiligheid & Justitie Opstelten een “plan in uitvoering”. Minister van Defensie Hillen ontbrak het niet aan gevoel van urgentie. Hij zag ondanks de zware bezuinigingstaakstelling toch ruimte om 50 miljoen euro extra uit te trekken voor cyberwarfare.

Onlangs sprak ik met oprichter en directeur van Dell Computers, Michael Dell over dit onderwerp. Zijn analyse over de risico’s die met cybersecurity gemoeid zijn was eerlijk maar verontrustend: “Ik denk dat er iets heel ergs moet gebeuren voordat de mensen bereid zullen zijn om een fractie van hun privacy op te geven om hun veiligheid te kunnen garanderen”. Ik vind dat we op korte termijn de discussie van Privacy vs. Veiligheid moeten voeren. Mijn focus ligt primair op de veiligheid van mensen en het systeem en we zullen er dan ook alles aan doen om het scenario van Dhr. Michael Dell en “Die Hard 4.0” te voorkomen!