Volkskrant zet genderneutrale opvoeding in het zonnetje alsof het iets onschuldigs is
In een interview met ouders die een genderneutrale opvoeding er op na houden voor hun dochter, lees je de dogmatiek erachter. Het wordt een soort houvast waarbij het vooral lijkt neer te komen op een soort contra-houding in plaats van een 'vrije opvoeding'. De titel van dit artikel suggereert alsof het gevaarlijk is, maar dat is natuurlijk niet waar. Het is ook niet onschuldig.
Heeft u een nieuwe fiets voor mijn dochter?, had ze gevraagd.
Nee, antwoordde de fietsenmaker. Momenteel heb ik niets in haar maat.
O, jammer, zei ze.
Ik heb alleen nog een jongensfiets staan. Een blauwe.
Nou, toen zat ze op de kast. Even overwoog ze de fietsenmaker op zijn gedrag aan te spreken. Waarom zou haar dochter niet op een stoere blauwe fiets kunnen rijden? Wie bepaalde dat meisjes roze prinsessenfietsen met een mandje kregen? Zo'n onderscheid hóéfde je toch niet te maken?
Hier is al een simpel voorbeeld met betrekking tot het feit dat het geen 'vrije opvoeding' is, maar een dogmatische manier van opvoeden vanuit een ideologische overtuiging bij de ouders. Dat maakt het kind een sociologisch/politiek project. Het gaat in de opvoeding om het kind en niet om de ouders. Ik kan mij niet van de indruk onttrekken dat de ouders in dit geval hun eigen onvrede over de maatschappij projecteren op het kind.
Zo'n genderneutrale opvoeding is een avontuur, een zoektocht, een worsteling. En soms gaan ze zelf ook de mist in. Feye vertelde de kinderen bijvoorbeeld eens een verhaal over een ridder die een prinses kwam redden. Daar was hij zelf best content mee - helemaal uit zijn hoofd! - maar na afloop zei Janneke: 'Heel mooi, maar laat je de prinses de volgende keer de ridder bevrijden?'
Het naarstig en dogmatisch beïnvloeden van de opvoeding zodat het in jouw straatje past als ouder is bij genderneutrale opvoeding en strikt binaire opvoeding even gevaarlijk voor de opvoeding van het kind. Die heeft een bepaalde regelmaat nodig en structuur, anders krijgt de opvoeding onbedoelde psychologische effecten. Er zijn biologische verschillen die zich in alles kunnen uiten. Niet alles is sociaal-cultureel bepaald en dat moeten dit soort ouders zich ook realiseren.
Gelukkig heeft de Volkskrant ook weerwoord in het artikel geplaatst:
Het was een venijnig stuk dat neurowetenschapper Debra Soh vorig jaar in de Los Angeles Times publiceerde over genderneutraal opvoeden. Ja, ze vindt het prima dat ouders hun kinderen een vrije keuze geven waar het speelgoed, kleding of toekomstdromen betreft. Tegelijkertijd is het 'zinloos een kind te zien als een onbeschreven blad zonder vastliggende eigenschappen', stelde ze. 'Er is ook zoiets als biologie.'
