Dit is hoe links al decennia te werk gaat. Verzet je tegen de almacht van de linkse boven-ons-gestelden en ze pakken je net zo lang aan tot je ze toch nog gelijk geeft.
Enige tijd geleden twitterde
Jan Roos -- de lijsttrekker van
VNL -- dat asielzoekers gratis en voor niets 1.000 euro aan mondheelkundigezorg kregen op kosten van de belastingbetaler. Dat mocht tot 1.000 euro en cosmetische ingrepen waren niet uitgezonderd. Met andere woorden: ze kunnen hun tanden laten bleken, aldus Roos.
De Volkskrant sprong bovenop de tweet en deed een zogenaamde 'factcheck.' Hoewel de krant natuurlijk wel iets van kritiek op Roos had (hij is immers een rechtse politicus) was de check uiteindelijk overwegend positief.
Zoals de Volkskrant zelf uitlegt: Op basis van deze informatie concludeerden de factcheckers dat er wel wat viel af te dingen op de bewering van Roos. 'Maar het meest cruciale onderdeel klopt wel', schreven ze. 'In de gemeente Bergen was het in 2016 voor asielzoekers met een verblijfsvergunning inderdaad mogelijk om tot 1.000 euro aan mondzorg te krijgen, tanden bleken was niet uitgesloten van de dekking.'
Helaas konden linkse minkukels dat absoluut niet hebben. "Het meest cruciale onderdeel klopt wel?" Oh nee! Dat mag je niet hardop zeggen. Roos is namelijk rechts én tegen de asielinvasie. En dus moet hij op elke mogelijke wijze tegengewerkt worden.
Het mondde uit in een lastercampagne tegen Roos én de Volkskrant. Getuige
dit artikel op de website van de VK is die laatste uiteindelijk bezweken onder de druk.
Bij een politieke factcheck gaat het niet louter om de feitelijke juistheid van een bewering, maar eveneens om de context en de politieke interpretatie. Het inzichtelijk maken van de politieke draai die aan de feiten wordt gegeven hoort daarbij. Wordt er - los van de feiten - een relevante misstand aan de kaak gesteld? Of wordt een incorrect beeld geschetst om er politieke munt uit te slaan? Dat politici zich bedienen van retoriek en hyperbolen kan hun tot op zekere hoogte worden vergeven. Misleiding is ernstiger.
Roos illustreert een politiek standpunt met een schijntegenstelling, die gebaseerd is op verkeerde termen en informatie die niet meer actueel is. Die conclusie had de goede verstaander uit het stuk kunnen trekken, ware het niet dat het oordeel ('meest cruciale onderdeel klopt wel', 'bijna goed') de lezer op het verkeerde been zet.
Kortom, de overwegend positieve factcheck wordt snel ingetrokken omdat Roos er zogenaamd een
politiek slaatje uit wilde slaan. En dat mag natuurlijk niet; dat is het voorrecht van links. Als rechts politiek voordeel probeert te hebben van ongemakkelijke feiten is dat
not done.
Je zou erom lachen als het niet zo ontzettend triest was, te meer omdat de Volkskrant zelf toegeeft dat zich nog maar eens over de zaak hebben gebogen onder druk van anti-rechtse commentatoren. Ze hadden namelijk boze brieven en tweets gezien, en tja, daar worden ze bij de Volkskrant heel onrustig van.
En dan vragen linkse media als de Volkskrant zich nog steeds af waarom ze niet vertrouwd worden door rechtse kiezers/nieuwsconsumenten. Tja. Wat denken ze zelf?
