Nou ja. Niet echt eigenlijk.
De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties heeft een resolutie aangenomen die de Syrische president Bashar al-Assad oproept de macht in zijn land af te staan.
Ik hoor u denken: "Vanwaar dat cynisme, meneer Van der Galiën? Dit is toch een statement van jewelste? Assad moet dus opstappen van de internationale gemeenschap!"
Nou, nee. Het betreft hier namelijk een 'niet-bindende' resolutie. Dat houdt ook in dat, zeg, China of Rusland er geen veto over konden uitspreken.
Logisch dus dat het er doorheen kwam. Opmerkelijk genoeg heeft zelfs het NRC Handelsblad dat door:
Het is vooral een diplomatiek gebaar. Assad zal hierdoor niet opeens besluiten op te stappen. Het is ook van minder groot belang dan een resolutie die wordt aangenomen in de VN-veiligheidsraad. Het is een signaal van de Arabische Liga dat ze nog altijd iets proberen te doen om de situatie te veranderen.
Kortom: ze bewijzen dat ze iets 'proberen te doen' door een volstrekt nutteloze resolutie aan te nemen. Indrukwekkend hoor.