Kwestie Wolfsen legt rotte (Utrechtse) politiek bloot

Wolfsen en kornuiten spugen op de burger.

Aleid Wolfsen heeft vannacht weer een motie van afkeuring overleefd. In september vorig jaar kreeg Wolfsen ook al zo'n motie voor de kiezen. In beide gevallen hielpen zijn linkse kornuiten 'm uit de brand en kreeg de motie geen meerderheid. Welk signaal geeft dat af naar de burger?

Ik ben niet kinderachtig: rechtse partijen houden elkaar ook geregeld de hand boven het hoofd. Maar er is een grens. En die zou Utrechts links inmiddels moeten zien. Wolfsen en zijn helpers representeren alles waar de boze burger boos van wordt. Een niet-functionerende burgemeester laat homo's en een Marokkaans gezin wegpesten, neemt genoegen met een misselijkmakend lakse houding van de politie en accomodeert ondertussen Roma-tokkies door ze een villa te verschaffen. Feitelijk zonder harde condities en op kosten van de gemeenschap. In alle gevallen informeert Wolfsen de raad onvoldoende en regeert hij als heerlijk oudlinkse regent. Broeva haro!

Begrijpt niemand dan dat dit onverkoopbaar is naar de Nederlandse burger en dat dit niet zonder gevolgen kan blijven? Dat duidelijk is dat hier een incompetente PvdA'er stelselmatig vanwege politieke belangen gered wordt, niet vanwege zijn merites? Dat dit blootlegt dat er rot in onze politieke vertegenwoordiging zit?

Een deel van deze klachten wordt vast afgedaan als 'van alle tijden'; er was altijd wel iets aan te merken op de politiek. Zeker, dat is waar, maar dat neemt niet weg dat erop gewezen moet blijven worden. Ook als het in het verleden misging, rolden er (idealiter) koppen. Niet om ieder wissewasje, of iedere populistische stuiptrekking, maar als de situatie daarom vroeg. Verstandige politici weten wanneer de bezem erdoor moet. Maar Wolfsen en kornuiten halen hun neus op voor het zelfreinigende vermogen van deze politici. Na hen de zondvloed - en een stortvloed aan boze burgers.