Virtueel onderwijs

De oplossing?

Een van de mogelijkheden om onderwijs efficiënter en goedkoper te maken is de virtualisering. Aan de TU Delft bieden ze vanaf volgend jaar online vakken aan en binnen niet al te lange tijd een complete master. Het heeft zo zijn voordelen, uiteraard. Maar bekruipt u ook niet ergens een onaangenaam gevoel?

Virtuele elementen aan het onderwijs zijn al lang niet nieuw meer. Complete vakken online kunnen afronden en straks zelfs een complete online master echter wel. Straks is fysieke aanwezigheid geen vereiste meer voor het kunnen behalen van een diploma.

In bepaalde aspecten is online onderwijs uiteraard ontzettend efficiënt. Zo kan er een veel grotere doelgroep worden bereikt wanneer ruimtelijke en financiële blokkades grotendeels zijn weggenomen. Het is voor de professional dan ineens wel mogelijk nog een mastertje te volgen of voor de chinese student om een opleiding te volgen in Nederland. Bovendien zal het enorm schelen aan overheadkosten, waar u als belastingbetaler ook weer blij van zult worden.

Maar enige scepsis is natuurlijk ook geboden. In de eerste plaats maakt de virtualiteit het onderwijs enorm fraudegevoelig. Wie zegt dat jij het bent die de online opdrachten indient of dat er niet iemand naast je zit bij een mondeling via de webcam?

Daarbij bekruipt mij gewoon een heel akelig gevoel bij de gedachte dat je straks alleen nog maar in je eentje achter je computertje zit te studeren. Op een 'echte' universiteit wordt je juist gestimuleerd door de academische sfeer die in de gangen hangt en door de docent die tijdens zijn verhaal jou even aankijkt. Misschien wat romantisch, maar o zo belangrijk.

Wellicht is virtualisering de enige manier om het onderwijs met minder of evenveel geld hoogwaardig te krijgen of te houden. Maar het is de vraag of we daar zo blij van worden.