De kogel is door de kerk; Dick Maas mag de affiches van zijn nieuwe horrorfilm, waarin een soort gestoorde Sinterklaas de hoofdrol speelt, laten hangen. Dat heeft de Reclame Code Commissie bepaald. Op de affiches is feitelijk niets te zien, enkel een silhouet van een bisschop op een dak. Als je beter kijkt, zie je dat het gezicht onder de mijter op een schedel lijkt. Dat ging de tuttebollen van de Ouderorganisatie Ouder & Coo toch wat te ver. Kinderen zouden kunnen schrikken en ome Dick zou geen respect hebben voor tradities. Iemand nog een kopje slappe thee?
De discussie rondom de affiches en de vertoning van de film geeft een afschrikwekkend beeld van bepaalde delen van onze samenleving. Wat een drammerige saaiklazen. Beroepscharlaten en chroniqueur van het puberleven aan de Costa's, Johan Nijenhuis, deed ook boehoe. Nu moest hij zijn kinderen uitleggen wat er gaande was. Kinderen die in Sinterklaas geloven, vragen verder namelijk nooit om opheldering - 'waarom, papa, waarom?!' - en Nijenhuis wil dat mooi zo laten.
Het is bijzonder suf dat een stel theemutsen heeft bedacht dat Sint op geen enkele wijze in verband gebracht mag worden met het onaangename. Maar het is gewoonweg gênant om beeltenissen daarvan ook te willen verbieden. Want de kinderen kun je niet teerhartig genoeg behandelen en misschien vinden ze de poster wel eng. Ja, daar worden ze hard van. Dan moet het kroost ook maar stoppen met het jeugdjournaal kijken, of op straat mijden, want daar zijn abri's met affiches van films als Saw. Beter kunnen de kinderen de krant ook maar niet meer openslaan, voor je het weet, zien ze een uitgehongerde dissident of Agnes Kant. Zo blijven we bezig. Kinderachtig, hoor.