Voor de zoveelste keer moeten we vaststellen dat hoewel een aanslag met vele doden ten gevolge voorkomen had kunnen worden, dat door pure politieke correctheid niet is gebeurd.
Het is deze maand, op de 22ste, alweer twee jaar geleden dat Brussel werd opgeschrikt door bomaanslagen op vliegveld Zaventem en metrostation Maalbeek. Teruggekeerde jihadisten vervulden die dag de wil van de salafistische moordkliek ISIS, en brachten maar liefst 32 onschuldigen om en verwondden er ook nog eens even 340. Het was een zwarte dag voor Brussel, België en Europa in haar geheel: islamistische terroristen hadden het weer eens klaargespeeld om de levens van honderden mensen voor eeuwig te veranderen of te beëindigen. Al snel rees daarom natuurlijk de vraag: had dit voorkomen kunnen worden?
Naar nu blijkt is het antwoord daarop een duidelijk "ja". Eén van de plofbaarden achter de terreurdaad, Khalid al-Bakraoui, werd namelijk al sinds 2015 in de gaten gehouden door de Belgische
politie omdat hij een ongezonde fetish voor machinegeweren
zou hebben:
Police began tracking El-Bakraoui in 2015 and were aware of his activities when he called on friends to help him obtain “as many kalashnikov chargers as possible” that summer, according to the Belgian daily.
Ja, dat klinkt mij als een aardig goede reden om tenminste eens even een arrestatieteam richting zijn woning te sturen om te zien wat Khalid daar allemaal uitvrat. En dat deden ze ook:
Authorities searched his home in October 2015, a month before terror attacks in Paris killed 130 people. Police came across evidence of “calls to jihad” and “images of known terrorists” on his laptop at the time (...)
Oftewel: meneer interesseerde zich bijzonder voor de gewapende jihad, vereerde beruchte terreurverspreiders én probeerde een wapenverzameling op te bouwen. Het zal wel aan mij liggen, maar dat klinkt toch echt als iemand die een terreurdaad aan het voorbereiden is, en dus zo snel mogelijk de diepte kerker in verdwijnen moet.
Helaas was onze zuiderburen die mening niét toegedaan. Ze arresteerden hem niet eens, puur en alleen omdat ze bij de huiszoeking geen wapens aantroffen. Dat hij die net zo goed ergens anders had kunnen hebben (en dus ook bleek te hebben) én dat hij overduidelijk de jihad in België wilde uitvechten, was kennelijk niet relevant. Meneer bleef op vrije voeten. Met alle gevolgen van dien. Had men deze islamistische gek destijds dus wél serieus genomen, dan had dat tientallen levens gescheeld. Een misselijkmakende gedachte, zeker aangezien men naar alle waarschijnlijkheid hem enkel niet heeft meegenomen uit angst termen als 'islamofobie' richting het hoofd geslingerd te krijgen. Die angst lijkt te regeren, en dat is gevaarlijk. Levensgevaarlijk zelfs, zoals maar weer uit de trieste realiteit blijkt.