Zo kun je tegenwoordig blijkbaar als christen een baantje krijgen in de Egyptische politiek: door christelijke meisjes te dwingen hun kruis af te doen en zich door hun grootvader tot de islam te laten bekeren. Nabila Makram, de enige Koptische christen in het huidige Egyptische kabinet, heeft tijdens een interview onlangs min of meer uitgelegd waarom ze dat baantje heeft gekregen. Ze blijkt namelijk een dhimmi eerste klas te zijn. Dat is, een christen die de 'hegemonie van de islam' accepteert en zich als een derderangsburger gedraagt.
In het interview vertelt ze het levensverhaal van een Egypisch meisje Kariman geheten. Blijkbaar scheidde haar moeder van haar islamitische vader, waarna ze naar Italië voegde en met een Italiaanse man trouwde. Kariman was toen vijf jaar oud. Helaas verliet haar tweede man haar uiteindelijk. Karimans moeder bracht het meisje vervolgens naar een convent waar ze verzorgd werd door nonnen.
Die nonnen zorgden bijzonder goed voor het meisje. Hoewel ze geen vader en moeder meer had, was ze wél gelukkig. Ze was christelijk en had het prima naar haar zin in het klooster.
Vier jaar later werd het leven van het arme meisje helaas op haar kop gezet. Haar islamitische grootvader eiste namelijk dat ze teruggebracht werd naar
Egypte, zodat ze volgens zijn regels en opvattingen kon leven. Kariman wilde dat absoluut niet, en haar uitlevering verliep bijzonder lastig. Goed nieuws natuurlijk voor het meisje zelf.
Maar toen begon minister Nabila Makram zich ermee te bemoeien. Ze zorgde ervoor dat Kariman uiteindelijk tóch naar Egypte werd gebracht, waar ze 'verwelkomd' werd door haar grootvader. Voor ze op het vliegtuig stapte gebeurde er echter iets:
"Kariman vloog naar Egypte terwijl ze een kruis droeg, omdat ze natuurlijk was opgegroeid in een convent. Ze was opgevoed door christenen, hoewel ze moslima was."
Dat laatste klopt niet. Het meisje beschouwde zichzelf namelijk ook als een christen. De enige reden dat de minister haar een moslima noemt is omdat de vader van het meisje een moslim was. En volgens de islamitische regels betekent dit dat zijn kind ook automatisch een moslim is, wat dat kind daar verder ook van denkt.
Je zou denken dat Makram als christen zijnde begrijpt dat
religie iets is tussen jou en God, maar nee. Zoals ze zelf zegt:
"Ik legde uit aan het meisje dat hoewel je geloof in je hart zit, ze haar kruis nu af moest doen omdat ze naar haar grootvader ging, en terug zou gaan naar haar oude leven."
Wat betekent: als moslima.
De arme Kariman wilde dat absoluut niet. Sterker nog, ze was zo depressief dat ze haar christelijke geloof én de nonnen moest verlaten dat de minister en anderen vreesden dat het meisje zelfmoord zou plegen tijdens de vliegreis. Daarom moest een stewardesse de hele tijd bij haar blijven; om ervoor te zorgen dat ze zichzelf niets zou aandoen.
En zo legt Nabila Makram onbedoeld dus uit hoe ze haar rol als koptische christen in het Egyptische kabinet ziet: als een dhimmi, als een derderangsburger die haar islamitische bazen op geen enkele manier dan ook durft tegen te werken.
Overigens weten we natuurlijk waarom Karimans grootvader zich opeens 'zorgen' maakte over zijn kleindochter toen ze negen jaar oud was. Op die leeftijd mogen meisjes volgens de islamitische wetgeving namelijk worden uitgehuwelijkt. Geen wonder dat Kariman doodsbang was.