Eugenetica here we come.
Tientallen verloskundigen en gynaecologen bieden zwangere vrouwen een prenatale bloedtest aan, terwijl dat in strijd is met de wet. Dat bericht de NOS. De NIP-test wordt gebruikt om te ontdekken of een ongeboren kind al dan niet aan het Down-syndroom leidt. Het zal u niet verbazen dat de kans groot is dat moeders in spé abortus laten plegen als dat het geval wel is.
De NOS lijkt de test fantastisch innovatief te vinden (de publieke omroep herhaalt te pas en te onpas dat het een 'veilige methode is' die elders wél legaal is), maar daar denk ik toch net een beetje anders over; niet omdat ouders het recht niet hebben om te weten of hun kind geestelijk en lichamelijk gezond is, maar omdat het 't gevaar van eugenetica met zich meebrengt.
Eugenetica is het opzettelijk 'verbeteren' van de genetische samenstelling van een volk. Natuurlijk kun je debatteren over de vraag wat wel en geen verbeteringen zijn (is een Downloze samenleving echt beter dan een samenleving waarin al het menselijk leven gerespecteerd wordt), maar voorstanders van dit soort walgelijke praktijken denken daar heel anders over. Een 'normaal' kind is 'beter' dan een abnormaal kind, et voila. Einde debat, succes ermee, wij willen alleen een 'puur' ras overhouden.
De waarheid is dat kinderen (en volwassenen) met Down-syndroom ons een hele hoop kunnen leren. Natuurlijk is het erg lastig om een dergelijk kind op te voeden (ze vereisen meer aandacht en begeleiding), maar dat betekent niet dat ze in moreel opzicht inferieur zijn. Sterker nog, mensen die flink wat tijd hebben doorgebracht met dit soort mensen weet dat het tegendeel wellicht waar is; in veel opzichten zijn ze moreel beter dan de rest van de maatschappij, puur, onschuldig, vriendelijk, loyaal.
Daar komt bij dat dit soort kinderen ons als maatschappij dwingen om ons te ontwikkelen. We leren er mededogen en compassie door; ze herinneren ons eraan dat ieder leven evenveel waard is en dat een volwaardig mens niet alleen een koele kikker is die doelen stelt en die bereikt, maar ook iemand die zich kan inleven in anderen en liefde voor hen kan voelen. Ja, ondanks hun mentale vermogens. Of misschien zelfs wel dankzij.
We mogen er dankbaar voor zijn dat Nederland de NIP-test verboden heeft en dat wij géén zogenaamde ideale samenleving proberen te creëren door een ieder die anders is uit de weg te ruimen. Anders dan in België (waar dergelijke tests wel oké zijn) kunnen wij ieder leven wél op waarde schatten. Laten we dat alsjeblieft zo houden.