Vastgoed in beweging

De prijzen van vastgoed in de USA zijn afgelopen jaar met bijna 10% gestegen. Een gezonde vraag? Dat is betwistbaar. De belangrijkste reden lijkt te zijn dat investeerders de marktprijzen als historisch laag beoordelen, en zijn gaan kopen. Maar dat lijkt eveneens samen te hangen met de hoeveelheid geld die beschikbaar gekomen is, en waarop rendement moet worden behaald. De gigantische overprijzing van aandelen krijgt aldus een spin-off in de vastgoedmarkt. Of dit echt goed voor de economie is moet echter worden betwijfeld. Parallel lijkt de Canadese huizenmarkt kwetsbaarder dan ooit.

Tegelijkertijd lijkt de beweging in de vastgoedmarkt wel degelijk een maatstaf voor economisch welbevinden. Nog steeds gaan de prijzen in de opkomende markten het snelst omhoog, en weerspiegelen de problemen in de Eurozone zich in sterk onder druk staande prijzen. Behalve in Duitsland, waar de prijzen het afgelopen jaar de pan zijn uitgerezen. De Duitse overheid maakt zich daar terecht veel zorgen over. Maar in Duitsland bleef de ontwikkeling van de vastgoedmarkt voor de crisis van 2008/9 achter vergeleken met een groot deel van de rest van de Eurozone, zodat in zekere zin ook sprake is van een inhaalslag.

De andere kant van het verhaal zien we in Japan. De sterk vergrijzende bevolking heeft steeds minder behoefte aan uitgebreide woonfaciliteiten waarvoor geen bewoners meer klaar staan om die over te nemen. In zekere zin is hier sprake van een tikkende tijdbom. Ruim 13% van alle huizen staat leeg, zonder uitzicht ooit nieuwe bewoners te zullen aantrekken. En deze markt lijkt niet van de geldcreatie van de BoJ te profiteren.

Waar geldcreatie wel enigszins in het voordeel van de vastgoedprijzen lijkt te werken, is het VK. Er lijkt zelfs weer ruimte te zijn voor een aarzelende stijging, mede gesteund door overheidsinterventie in de hypotheekmarkt. In hoeverre de Britten daar goed aan doen zouden ze eigenlijk af moeten zetten tegen wat thans in Nederland en Zuid-Europa plaatsvindt. De Nederlandse markt lijkt nog steeds ruimte te hebben voor een prijsdaling van ruim 10% dit en komend jaar. Spanje is nog niet aan het eind van de vrije val van haar vastgoedmarkt - wat niet vreemd is als je beseft dat het land meer huizen dan inwoners heeft.

Sommige bubbels worden nu doorgeprikt, maar andere worden nog steeds aangemoedigd. Tamelijk bizar, als je ziet hoe de economieën waarvan de bubbel is doorgeprikt nu lijden. Maar het korte-termijn denken van overheden is een moeilijk te stoppen fenomeen.