De beste manier om de belangen van je achterban te vertegenwoordigen is 'aan tafel zitten'. Daar waar de besluiten worden genomen, aan de tafels daar in Den Haag. Voor het pensioendebat betekent dit dat vakbonden het liefst aanwezig zijn bij alle debatten, maar deze week liepen ze gewoon weg uit de commissievergadering! De aanleiding? Ze waren ontevreden over de voortgang van het gesprek in de Tweede Kamer.
En de woorden van Steven van Weyenberg (D66) hielpen natuurlijk ook niet mee.
Tja, zo gaat dat in Nederland. Het land van het 'polderen, pamperen en nat houden'. Maar soms gaat het ook te ver. Want nu er een fikse pensioenkorting dreigt voor grote groepen Nederlanders roeren de vakbonden zich weer. Volgens de vakbonden is het probleem in deze D66. De partij wil namelijk de afdrachten voor de pensioenen verlagen voor jongeren. Die pensioenschafdrachten zijn gestandaardiseerd, met bevoegdheden voor Den Haag om richting te geven.
Maar dit heeft dan effect op de dekkingsgraad en dus de hoeveelheid geld die pensioenfondsen kunnen spenderen aan maandelijkse uitkeringen.
Dat is mooi voor de jongeren, maar hierdoor lopen mensen rond de veertig jaar dus kans op minder pensioen. Logisch dat deze groep mensen de voorgestelde wijzigingen van Van Weyenberg (D66) verwerpen. Het kan toch niet zo zijn dat hier gewoon met geldpotjes wordt geschoven terwijl mensen hier zelf voor hebben gewerkt? Donder op man! Het dedain naar de werkenden is groot! Hij gaat zelfs zo ver om te zeggen dat de eerste twee jaar geen verlaging noodzakelijk is, een uitspraak die niets meer inhoud dan het aanbieden van een 'transitieperiode'.
Dan wordt u ook genaaid, maar net iets minder hard. Al duurt het wel langer. Dat dan weer wel.
Het is sowieso raar dat de overheid zich bemoeit met de pensioenen. Een pensioen is geen AOW en er zou eigenlijk nauwelijks wetgeving moeten zijn, maar dat is dus niet het geval. In plaats daarvan kampen we in Nederland met een halve scam waarbij de overheid af en toe wat grabbelt in de ton. Het verleden leert dat de overheid echt niet weet wat 'mijn en dijn' is. Zo is de Rijksoverheid verantwoordelijk voor het onteigenen van het bezit van arbeiders, namelijk 30 miljard gulden in de jaren '80.
Tegelijkertijd krijgen bedrijven als Shell belastingvoordeeltjes en subsidieprogramma's aangeboden.
Heel sociaal allemaal, maar zolang de Nederlanders de overheid als de 'grote redder in nood' blijven beschouwen zal het politieke gekonkel niet verdwijnen, de belastingen worden dan toch wel weer hoger en blijven de kolderieke subsidiescams schering en inslag waarmee dan bevriende netwerken financiële voordeeltjes wordt gegund door de politieke klasse. Dat is nu wat we noemen legale corruptie, maar met z'n allen doen we alsof Nederland daar immuun voor is.
Laten we hopen dat de vakbonden vanaf nu daar protesteren waar het grootste kwaad heerst. Dus niet bij één of andere aluminiumproducent in Delfzijl, maar in Den Haag. Want daar valt de meeste winst te behalen voor de arbeiders. FNV/CNV leest u even mee?