De effecten van de
economische crisis van 2008, bereikten pas in 2013/2014 (vijf jaar later) hun hoogtepunt. Toen kreeg Nederland te maken met 441.000 ontvangers van de WW-uitkering. Het
UWV voorspelt op basis van overheidsbeleid, menselijk gedrag en medische ontwikkelingen, dat we in dit tempo voorbij het hoogtepunt van de 441.000 (uitkeringsgerechtigde) werklozen zullen zijn.
Plat gezegd betekent dit dat het héél hard gaat. Dat is voor een maatschappij tijdens een financiële crisis al moeilijk om weer recht te trekken. En wat toen absoluut niet hielp was het snijden in de overheid, het verschuiven van portefeuilles en het verhogen van belastingen. Het probleem met de huidige situatie is dat onze overheid nu álle reden heeft om dit allemaal nóg een keer te gaan doen!
Geleend geld moet worden terugbetaald. En we hebben, hoe noodzakelijk ook, véél geld geleend om de financiële klap van de coronacrisis op te kunnen vangen. Daar komen de miljarden voor het EU-coronaherstelfonds ook nog eens bij. Belastingen moeten dan wel stijgen en kosten moeten worden bespaard.
Dan zit je als overheid nog met het probleem dat niet iedere sector weer volledig hersteld: verschillende bedrijven uit allerlei sectoren lopen het risico om failliet te gaan. Er zal dus enorm moeten gaan worden geïnvesteerd in omscholing van werklozen. Werkgevers kunnen daarbij een grote rol spelen, maar dat geldt wel alleen voor de gezonde bedrijven.
Vanaf dat moment zit je al snel met een capaciteitsprobleem. Te veel werklozen die nergens meer terecht kunnen. Werkgelegenheid creëren is dan de oplossing, maar daar is geld voor nodig. En aantrekkelijke omstandigheden, maar die kosten vaak ook gewoon geld.
Volgens mij gaan er radicale maatregelen nodig zijn om deze crisis echt het hoofd te kunnen bieden. Tenzij een vaccin snel kan worden ontwikkeld dat ook veilig is. Maar daar heb ik ook zo mijn twijfels bij. Dat proces duurt normaal gesproken niet voor niets zo lang.