Vandaag is de partijconferentie van de Britse Conservatieven, maar het feestje is bij voorbaat al verpest door UKIP die wéér één van de parlementsleden van David Cameron overnam. O ja, en er was een genant seksschandaal.
Normaliter zijn de conferenties die alle Britse politiek partijen traditiegetrouw jaarlijks organiseren één groot PR-feestje. De partijen claimen een hoop media-aandacht, laten zich van z'n beste kant zien en formuleert de meest populaire delen van diens boodschap nog eens kort en bondig. De partij verbroedert, en het land overweegt een stem op ze.
Dat is althans de theorie. Want dit jaar gaat het wat anders dan andere jaren. Allereerst was er de Labour-conferentie die een beetje in mineur eindigde, omdat de speech van de leider van de partij - Ed Milliband -
bijzonder tegenviel. Analytici spraken van het verknallen van diens laatste kans vóór de verkiezingen van mei aankomend jaar om zichzelf premierwaardig te tonen.
Maar omdat het bij Labour slecht gaat, wil dat niet zeggen dat de Tories het allemaal fantastisch doen. Integendeel: vandaag begint de conferentie van de Conservative Party, maar de sfeer is gisteren al grondig verpest. Niet alleen vanwege een seksschandaal rond een onderminister van de partij, maar ook omdat ze voor
de tweede keer in slechts enkele weken tijd een parlementslid verliezen. Het is Mark Reckless uit Kent, en de Tories raken dus wederom iemand kwijt aan UKIP.
David Cameron kan op de conferentie straks dus de speech van z'n leven maken, maar alle aandacht zal alsnog uitgaan naar het schandaal en de blamage met de overstapper naar Farage's onafhankelijkheidspartij.
De enige partij waarvoor momenteel alles er wél zonnig uitziet, is dus datzelfde UKIP. Over iets meer dan een week wint de partij hoogstwaarschijnlijk
diens eerste parlementslid in Clacton, nadat in mei ook al de Europese Parlementsverkiezingen werden gewonnen. Ze hebben door Mark Reckless uitgerekend vandaag zijn overstap bekend te laten maken ook bewezen over gevoel voor timing te beschikken, want een beter moment om positieve PR voor de Conservatieven te vergallen was er immers niet geweest.
Reckless laat overigens de keus aan de z'n constituency of hij z'n termijn mag uitdienen namens UKIP. Polls zijn er nog niet, maar als blijkt dat UKIP ook hier een parlementszetel in de wacht kan slepen heeft UKIP alle momentum om ook op de algemene parlementsverkiezingen in mei een klinkende overwinning te noteren.
Wie van spannende politiek houdt, moet zeker Groot-Brittannië in de gaten blijven houden de komende tijd.