Treurig links massaprotest, deel 374

Staatssecretaris De Krom werd de mond gesnoerd in Den Bosch. Omgangsnormen blijken weer eens een rechtse hobby te zijn op een linkse massademonstratie.

'Armoede werkt' was de bannerslogan waaronder 6500 aanhangers van de SP en de PvdA zich verzamelden in de Brabantse hoofdstad om tezamen het kabinet eens goed uit te schelden. Een nogal rare slogan volgens mij, want wie zal er nu beweren dat armoede een heilzaam idee is? Zelfs SP en PvdA vinden dat niet: het was zelfs de reden om te gaan lopen roepen en tieren.

En roepen en tieren was wat er gebeurde. Een zuur gebeuren van mensen die de Tweede Kamerverkiezingen hadden verloren (SP min tien zetels, PvdA min één), maar toch vonden dat hun partijen het beleid moesten gaan bepalen. Met democratie en je neerleggen bij een meerderheid had het allemaal verdomd weinig te maken, maar wat maakt het ook uit? Gewoon net zolang je linkse gelijk blijven herhalen totdat het hele land er doodmoe van is geworden.

Dat een mens van zoveel zelfverzonnen en/of schromelijk overdreven onrecht een bitter en cynisch persoon wordt werd ook wel duidelijk. Je weet dat je compleet humorloos bent als het enige komische vermaak van de dag van Job Cohen moet komen: ('Mijn naam is Job, en jullie weten allemaal wat dat in het Engels betekent').

Maar de speech van de grote, onbetwiste leider van het linkse front (*kuch*) was niet eens het hoogtepunt van de dag: dat was het feit dat de Staatssecretaris van Sociale Zaken z'n zegje mocht doen en de moeite had genomen het beleid toe te lichten. Maar de linkse gelijkhebbers waren niet geïnteresseerd in een dialoog: de Staatssecretaris kon z'n verhaal nauwelijks houden omdat het publiek en masse het woord 'asociaal' bleef scanderen. Meer dan zesduizend mensen die één woord scanderen, en waarschijnlijk niemand die bedenkt dat deze term voornamelijk op henzelf betrekking heeft.

Asociaal, omdat ze iemand die de discussie wil aangaan verrot schelden en het hem onmogelijk maken z´n mening te uiten. Asociaal, omdat ze menen dat de overheid de mensen uit hun armoede moet verlossen, en ze zelf hun handen niet uit hun mouwen hoeven steken. Maar vooral asociaal, omdat deze mensen met hun 'verheven' moralen denken het beleid te moeten dicteren, ondanks dat hun partijen de verkiezingen pijnlijk verloren hebben.

Zo ziet u maar weer. De linkse partijleden wrijven dit rechtse kabinet aan dat ze armoede creeëren, maar volgens mij zijn dit soort kansloze uitkeringsmanifestaties eerder een bron van ongehoorde geestelijke armoede.