Het speelkwartier is over: Merkel drukt gewoon Juncker er nu door voor de post van voorzitter van de Europese Commissie. Rutte is het eens met Merkel en staat braaf naast haar te knikken.
Om dit te vergelijken met de wederzijdse oorlogsverklaringen van Duitsland en Groot-Brittannië uit de vorige eeuw gaat wel heel ver, maar duidelijk is wel degelijk dat Berlijn bewust de confrontatie met Londen niet meer uit de weg gaat. Ondanks boze open brieven van minister-president Cameron
drukt bondskanselier Merkel de Luxemburgse Jean-Claude Juncker gewoon erdoor om de nieuwe voorzitter van de Europese Commissie te worden:
Merkel duwt voorzitterschap Juncker erdoor
Premier Cameron [...] is mordicus tegen Juncker, maar staat nagenoeg alleen. [...] 'Zoals de zaken er nu voor staan, is er geen alternatief voor de benoeming van Juncker.' Merkel is geen vriend van Juncker, maar ziet zich in Duitsland geconfronteerd met zware politieke druk om hem te steunen. Dat de keuze voor de Luxemburger de kans op een vertrek van Groot-Brittannië uit de EU vergroot, is bekend bij de regeringsleiders. Zij zien dat als 'collateral damage', aldus nauw betrokkenen.
[...] Ook premier Rutte zou akkoord gaan met de Luxemburger om Merkel en zijn Beneluxpartners niet voor het hoofd te stoten.
Cameron had wel wat steun verdiend én had dat ook gewoon moeten krijgen van onder andere minister-president Rutte, over wiens leiderschap
hij twee jaar geleden nog hoog opgaf. Maar Rutte laat z'n vriend - en de belangen van Nederland - nu vallen om een wit voetje te halen bij België en Luxemburg. Met leiderschap heeft het weinig te maken, maar met kruiperschap dus des te meer. Twee landjes die Nederland harder nodig hebben dan wij hen, dus volkomen nutteloos dit geslijm van Rutte. Daarnaast lijkt het moeilijk om Merkel écht voor het hoofd te stoten als zij Juncker in haar hart eigenlijk ook niet ziet zitten. De rol van onze eigen minister-president is echt onbegrijpelijk.
Maar het ergste is: tussen het gekrakeel van Groot-Brittannië, het domweg doordouwen van Duitsland en het kruipen van Nederland wordt de ultrasaaie, fletse doch eurofederalistische soevereinitshater Jean-Claude Juncker klaargestoomd naar de toppositie vanwaar hij kan toewerken naar de Verenigde Staten van Europa. Een historische blunder van jewelste.