De Tweede Kamer pleitte gisteren voor een aanscherping van het beleid rondom het dragen van steekwapens. Aanleiding hiervoor is natuurlijk de onophoudelijke nieuwsstroom over steekpartijen die in Nederland (en eigenlijk heel Europa) plaatsvinden. Vlak voor de aanvang van de wekelijkse ministerraad zei minister Grapperhaus een aangescherpt verbod niet als oplossing te zien. In de Tweede Kamer doen ze net alsof er ineens, uit het niets, één of andere trend is aan komen waaien naar Nederland. Het ene na het andere
steekincident vindt hier tegenwoordig plaats. De ene keer is het bij een ruzie, tijdens of na het stappen. En de andere keer besluit een
verwarde man, midden tijdens zijn wandeling, ineens om zich heen te steken en 'allahu akbar' te roepen. Dan volgt een onderzoekje over de mogelijkheid van een terroristisch motief en vinden we het allemaal heel vervelend voor de slachtoffers.
En terwijl dit al jaren aan de hand is, denken ze bij de Tweede Kamer dat een aangescherpt verbod op
messen ook maar iets uit gaat halen... Alsof terroristen zich dan ineens gaan bedenken? Of dat verwarde mannen niet zó verward zijn dat ze de wet aan hun laars lappen? En dat lui die stoer willen doen, of zich onveilig voelen tijdens het uitgaan, ineens geen mes meer meenemen?
Het probleem zit hem natuurlijk in het aantal mafketels dat, om wat voor reden dan ook, een mes wil trekken én dat wil gebruiken. Het maakt dan vrij weinig uit of hij niet langer legaal een mes van 28 centimeter bij zich mag hebben (maar het toch doet), of dat hij met een (mogelijk in de toekomst) legaal mesje van 10 centimeter alsnog mensen neersteekt.
En wat het nóg zinlozer maakt is dat een tweede trend gepaard gaat met de trend van steekincidenten, namelijk dat de daders (en slachtoffers) steeds jonger worden en vaak jonge tieners zijn. Die mogen sowieso al geen mes bij zich dragen, laat staan dat strengere wetgeving wat uit gaat halen (want jeugdstrafrecht). Minister Grapperhaus:
"We moeten van dit gedrag af. Er is van alles verboden en strafbaar gesteld. Je moet nu ook kijken hoe je gevaarsituaties in bepaalde gebieden kunt veranderen."
Minister Grapperhaus stipt deze belachelijke symboolpolitiek dus prima aan, maar draagt zelf alleen symptoom bestrijdende maatregelen aan. Hij wil meer preventief fouilleren en 'gevaarsituaties kunnen veranderen'. Maar het gaat helemaal niet om hoe je ervoor kunt zorgen dat een potentiële messensteker geen slachtoffers maakt, want dat is wat een 'gevaarsituatie' is. Het moet er juist om gaan dat iemand überhaupt niet naar een mes grijpt met als doel anderen te verwonden!