Three strikes, you're out!

In de media verschijnen veel berichten over ernstige, zeer gewelddadige criminaliteit. Ook valt vaak in die berichten de term Top 600.

De Top 600 is geen muzieklijst, maar een lijst van circa 600 jonge criminelen die gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor 2500 tot 3000 geweldsmisdrijven per jaar. Een jonge crimineel komt in de Top 600 als hij in 5 jaar tijd minimaal 3 keer is aangehouden voor een (poging tot) overval, straatroof, woninginbraak, zware mishandeling, openlijke geweldpleging, moord of doodslag.* Daarnaast moet degene in de afgelopen twee jaren verdachte zijn geweest van een misdrijf en ook minimaal eenmaal zijn voorgeleid aan een rechter. Geen lieverdjes dus. Ik vraag mij dan ook af waarom een dergelijke crimineel geen lange gevangenisstraf heeft gekregen. Bij dergelijke hardleerse lieden helpt een taakstrafje of het verplichten van onderwijs duidelijk niet.

Gelukkig heeft de PVV goede ideeën in haar verkiezingsprogramma staan die hier verandering in brengen. Laat ik er één noemen en nu eens niet de minimumstraffen, maar: three strikes you’re out. 

Het three strikes you’re out-principe betekent dat wanneer iemand drie ernstige zeden- of geweldsmisdrijven heeft gepleegd, hij een levenslange gevangenisstraf opgelegd dient te krijgen. Het zou wat de PVV betreft dan moeten gaan om misdrijven waar naar wettelijke omschrijving een gevangenisstraf van 6 jaar of meer op staat. Daar komt bij dat het een ernstige inbreuk op de lichamelijke integriteit van het slachtoffer ten gevolge moet hebben gehad. Dit om te voorkomen dat een persoon die drie keer betrokken is geweest bij bijvoorbeeld een vechtpartijtje in de kroeg een levenslange gevangenisstraf opgelegd krijgt. 

Het principe zou ook moeten worden toegepast op personen die drie ernstige zeden- en geweldsmisdrijven hebben gepleegd en daarvoor zijn veroordeeld, maar on- of verminderd toerekeningsvatbaar zijn verklaard en daarom ook of uitsluitend tbs opgelegd hebben gekregen. Of ze nu levenslang in de gevangenis of op de longstay terecht komen, daar valt over te twisten (wat de PVV betreft gewoon in de gevangenis en niet op de dure longstay), maar in ieder geval mogen ze nooit meer de kans krijgen om weer een dergelijk ernstig misdrijf te plegen en slachtoffers te maken.

Het gevolg van de toepassing van dit principe is dat we criminelen niet langer voor de zoveelste keer in de samenleving loslaten en ze zo de kans geven om keer op keer slachtoffers te maken. De PVV kiest voor beveiliging van de samenleving. Zou dit principe al praktijk zijn, dan had Robert Mikelsons geen 20 jaar cel gekregen voor het misbruiken van 68 kindjes, maar levenslang. Ook kan worden gedacht aan Peter H., de man die pas nog de gevangenis in Vught op stelten zette door urenlang te verdwijnen in een tuinhuisje. Deze man is in 2007 veroordeeld voor moord en kreeg 15 jaar cel en TBS. H. had ten tijde van de moord op al een enorm strafblad. Hij werd in 1986 voor het eerst veroordeeld voor een gewelddadige verkrachting. Meteen na zijn vrijlating verkrachtte hij opnieuw twee jonge vrouwen. Als hij toen al levenslang had gekregen had geen moord meer kunnen plegen. Hier gaat het de PVV om: het voorkomen van slachtoffers. Het three strikes you’re out is een zeer zware maatregel, laat daar geen misverstand over bestaan, maar het is een keer klaar met het geven van kansen aan mensen die niet veranderen en ernstige misdrijven blijven begaan. 

Lilian Helder is Tweede Kamerlid voor de Partij voor de Vrijheid - woordvoerder Veiligheid en Justitie.

^* Paul Vugts, Doorgeschoten, de nieuwe generatie onstuitbare criminelen, 2014, p. 208.