Thierry Baudet eert Pim Fortuyn op zijn 73e geboortedag: 'Visionair, held. We missen je!'

Op 19 februari 1948 werd één van de moedigste Nederlandse politici van de afgelopen honderd jaar geboren. Het gaat natuurlijk om Pim Fortuyn, die op 6 mei 2002 op veel te vroege leeftijd op brute wijze vermoord werd door de milieuterrorist Volkert van der Graaf. Als dat niet was gebeurd, was Fortuyn misschien wel premier geworden. Zó populair was hij aan het worden, hoewel hij op toen ongekende wijze zwart werd gemaakt door het partijkartel.

Helaas mocht het niet zo zijn. De radicaal-linkse dierenactivist Volkert van der Graaf greep in. Hij had een pistool, ging naar een studio waar Fortuyn bezig was met een interview, en schoot hem vervolgens op klaarlichte dag dood.

Het was afschuwelijk. Zéker voor al die mensen die een persoonlijke band met Fortuyn hadden. Maar óók voor miljoenen Nederlanders die zich politiek niet gehoord voelden in de jaren voor Fortuyns opkomst, en die dachten dat er nu eindelijk eens een politicus was opgestaan die iets zou gaan doen met hún zorgen en hún politieke ideeën.

Op Facebook neemt Forum voor Democratie-leider Thierry Baudet vandaag de tijd om Fortuyn te eren: "Vandaag zou de visionair, politicus en kunstenaar Pim Fortuyn 73 jaar zijn geworden," schrijft Baudet. "Als hij niet was vermoord, hadden wij dit werk niet hoeven doen. Als hij nog had geleefd, dan waren zóveel dramatische besluiten de afgelopen 20 jaar nooit genomen."

Dat klopt natuurlijk zonder meer. Als 'Professor Pim' nog geleefd had en inderdaad premier was geworden ‒ of in ieder geval deel was geworden van de coalitie ‒ dan had hij heel veel dingen anders gedaan dan ze uiteindelijk gingen. Het partijkartel wist dat toen ook, wat de reden was dat ze hem op ontzettend onbeschofte wijze behandelden; een behandeling die ze tegenwoordig reserveren voor Baudet.

"Fortuyn. Held," gaat Baudet verder. "We missen je."

Daar hoeven we niets aan toe te voegen. Fortuyn wordt inderdaad node gemist. En laten wij deze dag gebruiken om net als Baudet even terug te blikken op zijn leven, zijn dood, maar vooral ook op wat zijn moed voor ons betekent. Zeker nu we in tijden leven waarin de overheid almachtig denkt te zijn.