Het idee alleen al dat je iets terug zou moeten doen voor het land dat je alle kansen van de wereld heeft gegeven, is iets wat er niet ingaat bij tante Simons.
Trots zijn op Nederland en soms eens proberen om wat terug te doen voor je land. Het is iets wat de normaalste zaak van de wereld lijkt, maar toch in verbannen naar de afdeling 'Nazisme' en 'Kolonialisme' door onze linkse medemensen. Vind van Rutte III wat je wilt - en ik denk daar héél veel over - maar voor één ding verdienen ze wel lof: het eindelijk weer eens inzetten op wat nationale trots en kennis, met dank aan het CDA. Daardoor is bijvoorbeeld deze passage in het
regeerakkoord geslopen:
Vergeleken met hoe het tot nu toe ging is dit stuk een hele opluchting. Of er in de praktijk wat mee gedaan zal worden is nog maar de vraag - ik zie het somber in - maar hé, het staat er tenminste: men moet hier integreren, zich aanpassen aan hoe wij hier dingen doen en via arbeid bijdragen aan het land dat zo gastvrij is om hen op te nemen. En vooral: je mag ook weer een beetje trots zijn op ons land - voor zover dat tegenwoordig nog mogelijk is, maar dat terzijde.
Helaas wordt dit stuk, wat in 99% van de landen een heilige, ongeschreven regel is, meteen op de pijnbank gelegd door de grootste liefhebster van de Nederlandse cultuur:
Sylvana Simons. Op
haar Facebookpagina jankt ze een potje bij elkaar over het feit dat de formerende partijen het lef gehad hebben om dit op papier te zetten. Pak maar wat popcorn erbij en lees gezellig mee zou ik zeggen:
Ach ach ach Sylvana: je lijkt er weer eens niet veel van begrepen te hebben. Het grappige - of eigenlijk, dieptrieste - is hier dat de anti-racismedame zich hier helemaal focust op haar afkomst om te bewijzen dat ze héél Nederlands is. En daar slaat ze de plank, zoals wel vaker, helemaal mis. Het idee dat Nederlander zijn puur en alleen ervan afhangt of je een paspoort hebben met "Nederland" erop, is iets wat ze waarschijnlijk uit haar DENK-tijd heeft meegenomen. Die partij wil immers maar al te graag dat we ophouden met dingen als Koningsdag, en in plaats daarvan een 'Dag van het Nederlandse Staatsburgerschap' invoeren. Oftewel: vieren dat je een papiertje hebt waarmee je aanspraak mag maken op allerlei leuke financiële voordeeltjes.
En dat is nou juist wat niét belangrijk is voor de vraag of iemand écht Nederlander is. Onze normen en waarden omarmen, meedoen - en dus niet afbreken van - onze tradities, onze cultuur vieren en uitdragen en af en toe gewoon eens iets voor je land doen: dát is wat een mens tot een waardig burger maakt. Precies daarom is iemand die geen Nederlands paspoort heeft maar hier wél geïntegreerd is en leeft zoals wij leven, veel Nederlandser dan iemand die al een paspoort in de wieg had liggen maar elke dag alles doet om ons land en haar manier van doen af te kraken.
Denk dáár maar eens over na, Sylvana.