Deze week wordt er weer een heleboel geld uitgegeven in Brussel. Dat is uiteraard dagelijks het geval, maar deze week gaat het om veel geld. Heel veel geld: 960 miljard euro om precies te zijn. De begroting voor de jaren 2014 tot 2020 wordt besproken en dan vliegt het geld het raam uit.
Nu valt het nog niet mee om al dat geld uit te geven, mind you. Uw en mijn geld, om precies te zijn. De Europese Commissie komt één keer in de zeven jaar met zo'n meerjarenbegroting a la ex-USSR geleide planeconomie en dan mogen vervolgens de Raad met nationale ministers en het Europees Parlement zich over dat voorstel van de Commissie buigen.
Ik kan u verklappen dat die voorstellen van de Commissie doorgaans al helemaal gek zijn, maar vergis u niet. In het Europees Parlement lopen types rond die dat Commissievoorstel vervolgens nog een beetje opschroeven en er een nog veel gekker voorstel van maken. Nog wat geld naar de agentschapjes (politieke vrienden moeten immers tevreden worden gehouden), proefprojectjes in de thuislanden (de politieke achterban moet stil worden gehouden) en megalomane EU plannetjes die het ego van de parlementsleden strelen, zoals daar zijn: Galileo, Egnos, Huis van de Europese Geschiedenis en noem maar op. En meneer Van Rompuy wilde een nieuw paleis, maar dan kunnen we als Parlement niet achterblijven en zorgen we dat de ambtenaren in Luxemburg ook iets moois krijgen (niet vragen naar de begroting s.v.p.!)
Komende woensdag komt eurocommissaris Lewandowski het nieuwe begrotings-voorstel presenteren in het EP bij de begrotingscommissie waar ik lid van ben. De Raad (van lidstaten) heeft de eisen van het Europees Parlement slechts voor een deel ingewilligd en daarover zijn met name de christendemocraten en socialisten woedend. Eentje is stampvoetend weggelopen uit de onderhandelingen en heeft zijn taak neergelegd. Frans voorzitter Lammasoure van de begrotingscommissie loopt ook rokend door de gangen in Brussel. Een jengelende kleuterklas is er niets bij.
Die meerjarenbegroting wordt een drama voor de lidstaten in het algemeen en de netto betalende noordelijke lidstaten zoals Nederland in het bijzonder. Er wordt aan allerlei zaken een blanco cheque gegeven, waaronder de structuur- en solidariteitsfondsen. Solidariteit? Ja, van noord naar zuidoost. Solidariteit ook vooral met werkloze jongeren. Dat klinkt heel jofel, maar Nederlandse jongeren betalen dus de uitkeringen van de werkloze jongeren in de zuidelijke lidstaten en betalen daarvoor een hoge prijs. Griekenland dat decennia lang een waardeloos economisch beleid heeft gevoerd wordt op de been gehouden met deze EU 'solidariteit'. Nieuwe lidstaten zijn uiteraard welkom en de extra rekening daarvoor wordt bij u en mij neergelegd. Toezicht op de EU ontwikkelingssamenwerking (die de PVV al helemaal niet wil) blijft vrijwillig. Megalomane projecten die klauwen met geld kosten gaan gewoon door.
En dan wil het Europees Parlement ook nog 'eigen middelen', lees: eigen Europese belastingen als inkomstenbron. Waarom? Dan zijn ze af van het gezeur dat ze elke zeven jaar opnieuw bij de Raad moeten bedelen om 'hun' geld. De lidstaten hebben nu namelijk elke zeven jaar nog veto. Soms wordt ermee gedreigd, maar het is nog nooit gebruikt. Volgens mij is het hoog tijd dat het Nederlandse kabinet eens met dat veto gaat zwaaien. Dat is wel het minste wat het zou kunnen doen. Ik heb er echter een heel hard hoofd in. Nederland bezuinigt zich kapot en Brussel geeft het vrolijk uit. We willen de schoolmelk zelf kunnen bepalen (aldus meneer Timmermans), maar het kabinet melkt de hardwerkende Nederlander in steeds hoger tempo uit. Het is heel erg tijd voor verkiezingen, me dunkt.
Lucas Hartong is lid van de Europese fractie van de PVV en hij is lid van de Begrotings- en Begrotingscontrolecommissie.