Stem niet willen horen, maar wel willen hebben

Provinciale bestuurders, vazallen van Den Haag. Een gastbijdrage van Pieter Lukkes.

Als je op zoek gaat naar winnaars en verliezers in de windenergieklucht, dan moet je weten dat er met windenergie iets heel raars aan de hand is. Deze sector, die geheel afhankelijk is van subsidies en planologische gunsten, is al jaar en dag bezig om politici het geloof op te dringen dat wij niet zonder windenergie kunnen.Met succes. Want 10 jaar geleden schreef een minister mij: “ In uw opvatting moet er sprake zijn van een vrije en objectieve keuze over de bevordering van overheidswege van windenergie. Ik veronderstel echter dat ik u de rijksbeleidsnota’s niet behoef te citeren waarin achtereenvolgende kabinetten uitspreken dat er op dit punt geen vrije keuze is.” Want, zo schrijft deze minister: “Windenergie is binnen het klimaatbeleid en het duurzame energiebeleid een onvermijdelijke optie”.

De websites van Economische Zaken en de provincie Fryslân verkondigen nog steeds hetzelfde. Dus zitten wij vast aan windenergie. Dat is precies wat de profiteurs willen horen. Zij hebben de macht naar zich toegetrokken en kans gezien het energieakkoord er door te drukken. Met de ondemocratische crisis– en herstelwet in de hand moet Ed Nijpels er voor zorgen dat dit akkoord tot het bittere einde wordt uitgevoerd.

De profijttrekkers zijn dus de echte winnaars van het politiek–strategische windenergiespel. Afgezien van het Friese landschap en de vogels zijn de huishoudens de echte verliezers. Die moeten de komende 15 jaar verplicht minsten 500 euro per jaar dokken. Zo verdampt de koopkracht van het gewone volk en blijft economisch herstel uit.

Is dit rampzalige scenario echt nodig? Welnee, het wordt ons aangepraat. Windenergie is niet schoon, niet duurzaam, niet hernieuwbaar, heeft nul invloed op het klimaat en is ongeschikt om fossiele brandstof uit te sparen. Hoe kan het dan onmisbaar zijn? Desondanks draaien de griezels achter het energieakkoord aan het orgel en bepalen wat hier gebeurt. Dat komt omdat zij geen tegenspel krijgen.

Dat tegenspel had van de provincie moeten komen. Op basis van home–made onderzoek beschikte het provinciehuis in het verleden over redelijk wat expertise. Haagse beleidsambtenaren kwamen graag in Leeuwarden buurten om op voet van gelijkheid kennis en inzichten uit te wisselen en om elkaar zo nodig te corrigeren. Daarvan is nu geen sprake meer. Nu is de provincie een bijkantoor dat gedwee en zonder tegenspraak uitvoert wat Den Haag opdraagt.

Het is van landsbelang dat de provincie haar oude positie herovert. Voor dat doel had Fryslân een steun in de rug kunnen krijgen van het windenergie–referendum. Helaas hebben PvdA, FNP, Christen Unie, SP, GroenLinks en PVV besloten de stem van het volk niet te willen hóren. Waarom zouden ze straks bij de provinciale verkiezingen onze stem dan wel willen hébben? Ik wacht op antwoord.

Aldus Pieter Lukkes

Dit artikel is eerder gepubliceerd in de Leeuwarder Courant van 30 december 2014.

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.