Stakingen in de publieke sector zijn misdadig

Minister Schultz van Haegen heeft er schoon genoeg van: als recalcitrante kinderen willen de werknemers in de OV-sector opnieuw het werk neerleggen. Dat zou al de vijfde keer op een rij zijn dat ze hun werk verzaken – en waarom? Simpel gezegd: omdat ze geen speciale behandeling krijgen.

Er moet 18 miljard euro worden bezuinigd, en geen enkel onderdeel van de publieke sector ontsnapt daar aan. De OV-sector wil er echter niets van weten, en wil door brutale werkweigering afdwingen dat ze vrijgesteld worden. Laat anderen de broekriem maar aanhalen, zij vinden dat ze dat zelf niet hoeven.

Het is een grof schandaal. Laten we vooral niet vergeten dat deze mensen allemaal grotendeels of zelfs geheel worden bekostigd van belastinggeld. Dat wordt opgehoest door de belastingbetalende burger, die dankzij de crisis al geconfronteerd wordt met herhaaldelijke lastenverzwaringen. De OV-sector zegt eigenlijk: betaal nog maar wat meer, zodat wij niet hoeven te betalen.

Een dergelijke mentaliteit moet keihard afgestraft worden. Als je zoiets beloont door nog langer met ze in gesprek te gaan, of ze wellicht zelfs te geven wat ze willen, dan moedig je anderen aan om hetzelfde te doen. En dat zal sowieso gebeuren: het OV heeft een geschiedenis van stakingen, dus men grijpt in die sector meteen naar dat middel. Maar naar mate de bezuinigingen op de publieke sector vorm krijgen, zullen ook andere onderdelen overgaan tot staking.

Wie zal de volgende zijn? Ministeriële ambtenaren? Politieagenten (wéér)? Of nog een andere groep? Eén ding staat vast: ze zullen betaald worden van belastinggeld, en zich het recht om te klagen aanmeten omdat ze net zo veel moeten inleveren als de burgers die hun salaris moeten ophoesten.

Dergelijke hypocrisie is stuitend, en er zullen dan ook zo snel mogelijk stappen moeten worden genomen om verdere stakingen in de publieke sector te voorkomen. De oplossing ligt voor de hand: verbied werknemers in de publieke sector simpelweg om te staken.

Dat idee is helemaal niet vreemd. Lange tijd is het de standaard geweest, en voor bijvoorbeeld de krijgsmacht is het dat nog steeds. Een stakende soldaat pleegt volgens de wet verraad, en zal er voor berecht worden. En toch liggen de lonen in de krijgsmacht helemaal niet absurd laag. Terwijl de stakingsleiders in de rest van de publieke sector altijd roepen dat het kelderen van de lonen onvermijdelijk is als ze niet mogen staken

Stakingen zijn geen acceptabel middel, als men betaald wordt van belastinggeld. Door geld te accepteren dat onvrijwillig is afgedragen door een ander, neemt een werknemer de verplichting op zich om de dienst waarvoor hij wordt betaald conform de contracten en afspraken uit te voeren. Als hij die plicht verzaakt, steelt hij eigenlijk van de belastingbetaler.

Om deze reden dient onze rijksoverheid zo snel mogelijk een noodwet uit te vaardigen die alle stakingen in de publieke sector verbiedt en deelname aan illegale stakingen zwaar bestraft. Tevens moeten werknemers in de publieke sector die tóch illegaal staken op staande voet kunnen worden ontslagen – zonder een cent ontslagvergoeding, natuurlijk!

Dit land bevindt zich in een crisis. We worden allemaal gedwongen om iets in te leveren, want door te matigen komt men gezond door de magere jaren, zodat er weer volop kan worden genoten in de vette jaren. Als grote delen van de publieke sector nu weigeren te matigen, verteren ze de voorraden van anderen, en dat is intolerabel. Wie aanspraak wil mogen maken op het stakingsrecht dient werk te vinden op de vrije markt. Wie betaald wil worden van belastinggeld dient gewoon zijn plicht te doen.