Iedere keer dat een topvoetballer een nieuw (fantastisch) contract tekent zijn er socialistische tokkies die hem en zijn club meteen veroordelen (lees de comments). Het zou allemaal niet "eerlijk" zijn. Zoveel "verdienen" voetballers niet te, um, verdienen. Het is een grof schandaal, want veel clubs zijn in de rode cijfers! Etc. etc. U kent het verhaal wel.
Wat dit soort figuren blijkbaar niet begrijpen is dat een voetballer, met name een topvoetballer zoals Rooney, veel meer doet voor zijn club dan doelpunten scoren. Als je als team een bekende naam binnenhaalt, heb je niet alleen kans meer wedstrijden te winnen, maar ook om meer merchandising te verkopen. Als Rooney voor je speelt kun je er donder op tegen zeggen dat je veel meer shirts (met zijn naam erop), mutsen (die Rooney graag draagt), sjaals, schoenen, voetballen, petten, en ga zo maar door, zult verkopen. Als je dus wilt vaststellen of Rooney 15 miljoen euro per jaar waard is, moet je kijken naar zijn talent als voetballer, zijn scorend vermogen, zijn invloed binnen het team, en naar de gratis media-aandacht die hij je oplevert, en zijn meerwaarde i.v.m. merchandising. Is Rooney dan 15 miljoen euro waard per jaar? Jazeker (en meer).
Ophouden dus met zeuren. Als Rooney geen 15 miljoen waard was zou Manchester United - als private onderneming - hem 't niet geven.
Wat mij duidelijk wordt uit de commentsectie van De Telegraaf is dat veel reaguurders simpelweg jaloers zijn. Er zijn zelfs figuren die dingen zeggen in de trend van "ik heb al 40 jaar gewerkt, en nooit iets gewonnen. En dit jochie sleept 15 miljoen binnen!? Het is niet eerlijk!" Nee, wat niet eerlijk is, is dat jij blijkbaar toch over een internetverbinding beschikt waardoor je dit soort idiote gedachten met de rest van de wereld kunt delen.
Dan heb je ook nog reacties als deze:
Te belachelijk voor woorden. Ik zie wekelijks progamma's op TV, waar Engelse gezinnen in spookstadjes wonen. Geen werk en geld hebben en waar de criminaliteit hoogtij viert. Geef em een ton per jaar en de rest naar die gezinnen die het zo nodig hebben. Dit zou bij elke club ter wereld moeten.
Het zal de reaguurder verbazen, maar dit soort types kunnen heel gemakkelijk verhuizen. Er zijn namelijk ook gewone steden in Engeland, waar de criminaliteit geen hoogtij viert. Daar komt bij dat hun leefomstandigheden drie keer niks te maken hebben met Rooneys inkomsten. Het zal de socialistische tokkies die de commentsectie van De Telegraaf blijkbaar domineren verbazen, maar Rooney is niet de Britse overheid. En datzelfde geldt voor Manchester United. En je blijft met je fikken af van geld dat in de private sector wordt verdiend. Wil je die 'arme' gezinnen zo graag helpen, richt dan een organisatie op en zamel geld voor ze in (zodat ze je hulp vervolgens weg kunnen zuipen en de volgende dag alsnog gewoon uit stelen gaan bij de buren). Dat is prima. Maar van iemand anders z'n geld blijf je af.
Ten slotte is er nog de volgende redenering die de Ché Guevaras van de Tokkiegemeenschap graag gebruiken om Rooney (en andere grootverdieners) zwart te maken:
Het is te triest voor woorden dat er zoveel geld per week wordt betaald voor een voetballer, hebben jullie er wel eens bij stil gestaan hoelang een arbeider moet werken om hetzelfde bedrag te verdienen, ik vind het gewoon walgelijk
Ja, daar heb ik weleens over nagedacht. En mijn conclusie is dan dat die 'arbeider' zo'n bedrag nooit bij elkaar zal krijgen. En dat is maar goed ook, want de gemiddelde arbeider voegt vrijwel niets toe aan het bedrijf waar hij voor werkt. Hij doet werk dat door vrijwel iedere andere willekeurige persoon in de kroeg gedaan kan worden, en zijn waardetoevoeging aan het product van zijn bedrijf is relatief minimaal. Ondertussen zorgen topvoetballers ervoor dat hun clubs niet alleen vele miljoenen meer verdienen door wedstrijden voor ze te beslissen, maar ook doordat ze een grote schare fans met zich meebrengen. Deze fans spenderen vervolgens een mooi deel van hun salaris aan merchandising van hun favoriete team en speler en, voila, de club is er weer een paar miljoen op vooruit gegaan. De eerste arbeider die een dergelijke impact heeft moet ik nog ontmoeten.
Het meest beangstigende van dit soort marxistische tokkies is dat er nogal veel van ze zijn. Voor je het weet slagen ze erin hun idiote, nivelliserende en op jaloezie gebaseerde ideeën door de Tweede Kamer te jassen.