Sociaal-economisch excuus voor terrorisme is onzinnig
Je hoort vaak dat islamitisch terrorisme helemaal niet zoveel (of zelfs niets) met de islam zelf te maken heeft. De mannen en vrouwen die zich er schuldig aan maken, zijn simpelweg de gedesillusioneerde verschoppelingen van de samenleving. Aan de basis van het terrorisme ligt niets meer dan een sociaal-economisch probleem: geen kans op scholing, discriminatie op de arbeidsmarkt en ga zo maar door.
Taymour Abdulwahab al-Abdaly is geboren in Irak. In 1992, toen Saddam Hussein bezig was met het uitmoorden van zijn volk, vluchtte hij naar Europa. Zweden gaf hem asiel. Daarna ging hij naar Engeland om daar te studeren. Als vluchteling kreeg hij van een staat of een organisatie een beurs om een studie te volgen. (...)
Europa was dus een vriendelijk huis voor Taymour. Zweden en Engeland gaven hem datgene wat Saddam hem ontnam. Wat was dat? Een normaal leven en respect voor de menselijke waardigheid.
Wat deden deze Europeanen met Taymour? Hebben ze hem gepest of gediscrimineerd? Als ze hem wilden discrimineren, hadden ze hem moeten verbieden om te studeren.
Als ze hem wilden discrimineren, hadden ze hem moeten verbieden om openlijk een moslims te zijn. En ten slotte, als ze hem wilden discrimineren, hadden ze hem niet aan een baan moeten helpen.
Maar de Europeanen hebben hem niet gediscrimineerd. Ze hebben hem een huis gegeven. Taymour wist uit ervaring hoe wonderbaarlijk het is als de vreemden je een huis, een land en menselijkheid aanbieden.
Het is wonderbaarlijk wat Europa doet voor een vreemdeling: Taymour kreeg onvoorwaardelijke gastvrijheid.
