Eerder schonk ik aandacht aan het nieuwe boek van Marcel Crok: 'De staat van het klimaat. Een koele blik op een verhit debat'.
Ik ben kennelijk niet de enige die daarvan onder de indruk was. Ook Simon Rozendaal (Elsevier), een van de meest vooraanstaande wetenschapsjournalisten van ons land, was er enthousiast over en besteedde daar zelfs een aparte video aan. Zie
hier.
Simon Rozendaal schrijft al sinds de jaren negentig over de opwarming van de aarde op een wijze die getuigt van kritisch vermogen en persoonlijke moed. Immers, de menselijke broeikashypothese is tot quasi-religie verheven en het vergt veel ruggegraat om tegen de politiek correcte mainstrean in te roeien.
Een andere wetenschapsjournalist die ook kritisch schreef, was Karel Beckman die destijds bij het Financieele Dagblad werkte. Maar zijn broodheren vonden dat maar eng en gaven hem een andere portefeuille, zodat hij vooral maar niet meer over klimaat zou schrijven.
Marcel Crok was natuurlijk in zijn nopjes met de kudo's van zijn senior collega.
Hij schreef daarover:
De bekende wetenschapsjournalist Simon Rozendaal heeft een videoblog gewijd aan De Staat van het Klimaat. Rozendaal is een van de grondleggers van de wetenschapsjournalistiek in Nederland en al jaren een voorbeeld voor me. Wat ik sterk vind aan zijn stukken is dat ze altijd zeer helder geschreven zijn. Daarnaast was hij een van de eerste of misschien wel de eerste wetenschapsjournalist die kritisch schreef over de opwarming van de aarde en hij is dat altijd blijven doen. Ik zelf ben een groentje in vergelijking met hem want ik volg het klimaatdebat pas zes jaar.
De laatste jaren hebben we zo nu en dan contact over het klimaatdebat en vorig jaar werkte ik in bescheiden mate mee aan de klimaatspecial die Elsevier, het blad waar hij al bijna 25 jaar werkt, uitbracht. Het is geen verrassing voor me dat Rozendaal positief is over het boek, maar ik voel me bijzonder vereerd dat hij er zo positief over is dat hij er een videoblog aan heeft gewijd.
Tja, en wat was de reactie van de Volkskrant, sinds twintig jaar de ijverige apostel van het broeikasevangelie? Een lullig recensietje weggemoffeld in een klein onzichtbaar hoekje van het blad?
Beste lezers, nee! In plaats daarvan een paginagroot interview met Marcel Crok van de hand van Michael Persson. Het verhaal is goed geschreven (normaal bij de Volkskrant), de bijgevoegde foto van Marcel Crok is origineel en fraai (komt ook vaak voor bij de Volkskrant) en de inhoud van het artikel is een getrouwe weergave van de kritische opvattingen van Marcel Crok over de staat van de hedendaagse klimatologie (een ábsoluut novum voor de Volkskrant). Wat mij betreft is met dit artikel dus een belangrijke stap gezet op weg naar het herstel van de integriteit van de berichtgeving van de krant op klimaatgebied. Nu maar hopen dat de chef van de wetenschapsredactie, Martijn van Calmthout, geen wroeging krijgt en terugvalt in zijn oude zonden, te weten: een onkritische benadering van de misleidende klimaatpropaganda, waarvoor de Volkskrant zich nu zo'n twintig jaar als megafoon heeft geprostitueerd.
Het interview is bij mijn weten niet op het net geplaatst. Maar een groot deel daarvan is
hier te vinden. Hierbij licht Marcel Crok ook een tipje van de sluier op hoe er in kringen van de aanhangers van de menselijke broeikashypothese met klimaatsceptici, waaronder ondergetekende, wordt omgegaan. Leuk is anders.
Marcel Crok concludeert:
Geïnterviewd worden door een krant als de Volkskrant is zeer eervol, het is belangrijke aandacht voor je werk, maar het is ook lopen op flinterdun ijs. In een gepolariseerd debat als het klimaatdebat kunnen de kleinste opmerkingen heel anders overkomen. ...