Deze bedrijven zijn handelaren in de dood.
Wij van rechts hechten veel waarde aan de individuele verantwoordelijkheid van mensen. Als je gezond wil leven? Heel mooi, maar het is jouw beslissing om dat te doen. Wil je daarentegen ongezond leven? Jammer, maar het is jóúw beslissing. De gevolgen daarvan zijn dan dus ook op jouw rekening.
Maar, voor één onderwerp moeten we -- vind ik -- een uitzondering maken. Ik heb het natuurlijk over
sigaretten.
Makers van sigaretten zijn werkelijk handelaren in de dood. Ze logen decennialang over de kwalijke effecten van hun product. Maar om mensen hun product te laten blijven gebruiken hebben ze er lekker extra-verslavende middelen/stoffen aan toegevoegd.
Ze weten dus dat sigaretten dodelijk zijn, maar -- misschien juist daarom -- maakten zij ze extra verslavend.
De gevolgen van die koelbloedigheid mogen er zijn: aan de ene kant verdienen dat soort bedrijven bakken met geld, maar aan de andere kant sterven
gebruikers bij bosjes.
In de Europese Unie overlijdt een kwart van de bevolking aan kanker. Van die sterfgevallen was gemiddeld 21 procent longkanker de oorzaak. Dat blijkt uit cijfers van Eurostat, het Europese statistiekbureau.
We kunnen roepen dat roken een individuele aangelegenheid en verantwoordelijkheid is, maar zo simpel is het niet, al ware het maar vanwege de verslavende factor. Daarnaast kun je nog een ander argument inbrengen tegen die stelling: dat een roker verantwoordelijk is voor zijn rookgedrag ontslaat de sigarettenfabrikant niet van zíjn verantwoordelijkheid -- namelijk het effect van zijn product.
Want ja, er zijn in dit verhaal natuurlijk twee partijen die 'verantwoordelijk' zijn voor hun gedrag. De roker én de producent. We hebben het vaak over die eerste, maar laten we die laatste niet vergeten. Want sigarettenfabrikanten zijn eigenlijk niet meer of minder dan een tabaksmaffia.