Second Love 'OK'; kunnen we nu weer door bij de SGPJ?

Conservatieve jongeren bereiken weinig met nee-zeggen.

De SGP-jongeren hebben geklaagd over de reclames van vreemdgangers-site Second Love. Ze sleepten de overspeligen zelfs voor de Reclame Code Commissie, die heeft aangegeven dat de spotjes niet aanzetten tot illegaal gedrag. Overspel is immers niet strafbaar. Voor de wet, dat is. Dus de Commissie zag geen reden de spotjes te verbieden. Hebben we dat ook weer gehad. Als ik de SGP-jongeren was, zou ik niet wrijven in de vlek die deze nederlaag is.

De actie van de SGP-jongeren is namelijk om twee redenen onverstandig. In de eerste plaats beweren de kinderen Gods dat de spotjes 'stoken in een goed huwelijk' en 'aanzetten tot overspel'. Naar analogie zouden McDonald's-reclames dan ook geweerd moeten worden, omdat ze aanzetten tot obesitas. Dit klinkt angstaanjagend Groenlinks, niet bijzonder conservatief. Een mens heeft immers de keuze de hamburger aan zich voorbij te laten gaan. Net als overspel. Kennelijk zijn seksualiteit en huwelijk thema's waar alleen de conservatieve jongeren op aanslaan; de verbied-reflex is verder niet anders dan we gewend zijn van andere partijen. 

En dan het tweede bezwaar: de SGP-jongeren zetten het conservatisme op deze manier wederom in de etalage als het evangelie van puriteins nee-zeggen. De gespannen verhouding tot seksualiteit helpt ook al niet om dit imago af te schudden. Door dit soort acties wordt de beelvorming rondom conservatisme geen goed gedaan. En als de SGPJ iets voor elkaar wil krijgen, moet het toch echt eerst iets doen aan de beeldvorming.

Conservatisme gaat om de affirmatie van de werkelijkheid, niet het toegeven aan utopische blauwdrukken, zoals een socialistische heilstaat. Als de SGP-jongeren conservatieve boodschap enigszins succesvol willen propageren, wat me een uitstekende zaak lijkt, dan zeggen ze ja tegen het huwelijk en bestendige relaties. Opgeheven vingers en verboden aangaande dit soort thema's hebben in de beeldvorming zelden een positief effect. Door zo hard de nee-kaart te trekken, lijken ze alleen maar wereldvreemder en vreemd vroegrijp. En ik maar denken dat het in de eerste plaats om verdediging van het huwelijk ging. Dat raakt door dit verbodreflex volledig op de achtergrond en de imagoschade maakt de verdediging ervan alleen maar lastiger.