De Nederlandse schrijfster van Marokkaanse komaf, Naima El Bezaz, stopt met het geven van lezingen omdat ze is bedreigd met een molotovcocktail. De daders zijn buurtgenoten die in haar nieuwste roman Vinexvrouwen voorkomen, schrijft het AD.
In dat boek, over een Vinexwijk in Zaandam, komen nogal wat sneue figuren voor. De één is aan de drugs, de ander ne*kt erop los, weer een ander doet beide, en dan zijn er nog de types die het leven alleen kunnen doorkomen met antidepressiva.
Vervelend allemaal, maar wat deze types blijkbaar niet begrijpen is dat een boek geen documentaire is. Over het algemeen geldt voor auteurs dat overeenkomsten tussen gebeurtenissen en mensen in boeken en de werkelijkheid toevallig zijn. En als een boek dan wél gebasseerd is op het eigen leven van de auteur, is het nog steeds volstrekt belachelijk haar te bedreigen; het probleem is immers niet dat zij de werkelijkheid opschrijft, maar dat de werkelijkheid blijkbaar zo is.
Overigens moet je wel bijzonder ziek zijn om een auteur te vertellen dat je een molotovcocktail op d'r kop gooit omdat je een boek van d'r niet op prijs kan stellen.