Rutte geeft consumenten geen reden tot vertrouwen

Afgezien van de vraag of extra consumentenbestedingen de Nederlandse economie uit het slob zullen trekken en de regering in plaats daarvan het niet makkelijker zou moeten maken voor ondernemers om te investeren, is de oproep van de premier hypocriet. Het is immers zijn kabinet dat het consumentenvertrouwen ondermijnt.

Bij het aantreden van Rutte II werd de hardwerkende burger bang gemaakt met plannen om de zorgpremie inkomensafhankelijk te maken. Dat voorstel werd onder druk van Rutte's eigen VVD gelukkig ingetrokken, maar het regeerakkoord bevatte nog veel meer maatregelen die het bestedingsvermogen van gezinnen met een modaal inkomen onder druk zet.

Zo is de btw verhoogd naar 21 procent, zijn de accijns op alcohol en tabak gestegen, net als de belasting op verzekeringen; zijn de belastingschijven en heffingskortingen bevroren, wat in feite een belastingverhoging betekent; wordt de hypotheekrenteaftrek beperkt, betaalt de overheid minder mee aan de kinderopvang en worden invalide ouderen gedwongen hun vermogen aan te spreken om hun zorg te betalen. Ambtenaren krijgen geen salarisverhoging en hebben dus minder te besteden. En die nullijn zou in september kunnen worden doorgetrokken, ook voor personeel in de zorg, afhankelijk van de noodzaak tot wat dan verdere "bezuinigingen" worden genoemd.

Ook zou 640 miljoen euro die is gereserveerd voor lastenverlichting voor het bedrijfsleven dit najaar kunnen worden ingezet om het begrotingstekort te dichten en de zogenaamde crisisheffing op hoge inkomens met een jaar kunnen worden verlengd.

Alom onzekerheid dus met als enige zekerheid dat het leven links- en rechtsom duurder wordt -- door het begrotingsbeleid van Rutte II. En dan vindt de premier het vreemd dat burger de hand op de knip houdt? Dat is juist heel verstandig.

Laat het kabinet echt bezuinigen en kansen scheppen voor de private sector door de publieke sector af te slanken. Dan kunnen we praten over meer consumentenuitgaven. Vooralsnog kijken we het even aan. Wie weet wat voor lastenverzwaringen ons nog staan te wachten.