'Onderzoek: ritueel slachten is pijnlijk', zo kopt De Volkskrant vandaag. Wetenschappelijk gezien is het vast interessant om dit te weten, maar dat is niet de reden dat dit de krant haalt. Die reden is politiek van aard. Meer concreet: het totaal doorgeslagen dierenrechtenfetisjisme van de politiek in het algemeen en de politieke vleugels (PVV, GroenLinks, SP, Dierenpartij) in het bijzonder. Hoe decadent Nederland geworden is blijkt wel uit de twee zetels die de Dierenpartij in onze Tweede Kamer bezet. Nee, het is nog erger: toen GroenLinks in 2008
voorstelde om dierenrechten in de Grondwet - een document dat, ik negeer
de sociale rechten en wat juridische mitsen&maren even, de burger beschermt tegen de tirannie van de overheid - vast te leggen, werd de partij niet keihard uitgelachen, maar serieus genomen; ze kreeg zelfs bijval. Zo ver zijn we afgezakt: een groot deel van de politiek wil de rechten van cavia's in hetzelfde document beschermen als de rechten van mensen.
En de politieke propaganda werkt. Bezoek
dit soort websites maar eens en CRTL+F op 'onmenselijk'. Een tweetal pareltjes:
Het geld dat in onderzoek naar dierenleed gestopt wordt, zou eens gestopt moeten worden in onderzoek naar het verband tussen dierenliefde en mensenhaat. Aan anekdotisch bewijs is in ieder geval geen gebrek.