Hoewel ik, toen Rick Perry aankondigde dat hij mee zou doen aan de race voor het presidentschap, dacht dat hij een goede kans zou maken om de nominatie van zijn partij binnen te slepen, moet ik op mijn schreden terug komen. Hij kon weleens imploderen.
Perry grootste probleem is dat hij gezien wordt als de favoriet. Dat is een beetje oneerlijk, omdat Mitt Romney een minstens even grote kans maakt, maar het brengt ook nogal wat voordelen met zich mee. De belangrijkste daarvan is natuurlijk dat het gemakkelijk is om donaties binnen te slepen van conservatieve kiezers. Money talks, zeker in de Amerikaanse politiek.
Helaas werkt de favorietenrol alleen in je voordeel als je jezelf goed neerzet en buitengewoon effectief optreedt in debatten. En daar ontbreekt het nogal aan bij Perry. Voor de derde achtereenvolgende keer heeft hij een (deze week) een debat verloren. Zijn gestamel en gehakkel doet denken aan het optreden in de Tweede Kamer (en politieke debatten) van Job Cohen. Dit terwijl Perry net zo vlot moet zijn als Mark Rutte.
Het gezaghebbende conservatieve Amerikaanse blog Hot Air
schrijft dan ook het volgende:
As I commented last night on Twitter, Rick Perry has begun to remind me of the Minnesota Vikings in these debates. He starts off strong and runs up a lead in the first half, starts coasting, and then eventually turns the ball over repeatedly and loses. For the third debate in a row, Perry lost steam in the second half, lost focus and in this case lost the ability to put together a coherent sentence in an attack that was clearly rehearsed. Perry leaped at the chance to attack Romney as a flip-flopper, which shouldnt be that hard to do, and well, see for yourself.
De video waar Ed Morrissey naar linkt kunt u hieronder bekijken.
Morrissey legt uit waarom dit slechte optreden (nogmaals: voor de derde keer op rij) van belang is:
Some might argue that debates dont prove anything about how a candidate will function as President, but thats not entirely true. First, one has to win the election, and offering incoherent ramblings on television is no way to do that. Second, voters have to have confidence in a candidates abilities to win their support, and anyone watching this part of the debate had to be wondering whether Perry is really up to the task of debating Barack Obama, or dealing with the media in a press conference, which is most certainly part of the job.
Zo is het maar net. Je wint geen verkiezing door een debat, maar je kan er wel een door verliezen. En dat kon Perry weleens overkomen. Hij moet per direct een tandje bijschakelen en de volgende keer werkelijk de vloer aanvegen met zijn tegenstanders - met name met Mitt Romney. Doet hij dat niet, dan kan hij eigenlijk net zo goed de handdoek in de ring gooien.
Ondertussen vraag ik me af of Sarah Palin (of een andere invloedrijke Republikein, wellicht een lid van het Congres of van de Senaat, of een bepaalde oud-gouverneur van Arkansas bijvoorbeeld) toch niet overweegt om ook maar in de race te stappen. Als Perrys campagne inderdaad implodeert ligt er namelijk nogal wat ruimte op rechts, aangezien Romney er nog steeds niet in slaagt de echt conservatieve vleugel van zijn partij voor zich te winnen.
