Professionele wegkijker Sylvana: “Klein groepje salafisten vormt écht geen bedreiging voor Nederlandse identiteit”

Hét ultieme bewijs dat Sylvana Simons een totaal doorgeslagen politiekcorrecte wegkijker is? Nou, wat vind je hiervan:

Dat zei mevrouw de professor dit weekeinde bij WNL Tegenpolen, waarin ze het debat aanging met oud-VVD Kamerlid Arend Jan Boekestijn. Die uitspraak is om drie redenen problematisch:

1. "Dat kleine groepje salafisten." Waar haalt mevrouw de wijsheid vandaan dat er maar een paar salafisten zijn in Nederland? Hoewel het volgens de AIVD lastig is vast te stellen hoeveel het er precies zijn weten we wel dat het om veel meer dan een handvol gaat. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het feit dat salafisten het voor het zeggen hebben bij heel veel moskeeën, waardoor ze nieuwe generaties moslims dus snel en gemakkelijk kunnen indoctrineren.

2. "In onze ogen ongrondwettelijke ideeën heeft." Daar is niets "in onze ogen" aan, Sylvana. Je kunt de grondwet erbij halen, de artikelen lezen, en dan kun je maar tot één conclusie komen: dat alle denkbeelden van salafisten, die de sharia willen invoeren, totaal en compleet in strijd zijn met onze grondwet. Zelfs een blinde analfabeet ziet dat. Dat is een objectief feit. Daar is geen postmoderne kwalificatie als "in onze ogen" bij nodig.

3. Tenslotte moet je wel bijzonder achterlijk zijn om de relatie met "dé identiteit van Nederland" niet te zien als je het hebt over salafisten. Ik zal het even proberen uit te leggen: Nederland heeft een verlichte Judeo-Christelijke cultuur. Salafisten willen een middeleeuwse radicaal-islamitische cultuur invoeren. Dat botst nogal met elkaar.

In één zin zegt Sylvana dus niet één, niet twee, maar drie belachelijke dingen. Heel knap. Zelfs Bassie de clown doet haar dat niet na.

Het ergste hieraan? Ze was nog niet klaar. Ze had namelijk ook een belachelijke opmerking over de Nederlandse cultuur zelf en onze wens om die te behouden:

He? Wat? Dat is niet eens logisch. Wat is dit voor Orwelliaanse Newspeak? Door te zeggen dat er een Nederlandse cultuur is en die te willen behouden schaffen we hem juist af? Is dat zoiets als "vrede door oorlog" of "arbeid maakt vrij"?