Politisering van de filmwereld zet door: ''De norm is niet meer blank, hetero en man."

"Filmmaatschappijen gingen er tientallen jaren vanuit dat een vrouw, een gekleurd persoon of iemand uit de lhbt-community zich wel kon herkennen in die man. Nu gaan ze er vanuit dat het andersom ook kan." Identificatie is de belangrijkste reden voor diversiteit in films, zegt ze.

De snelle verandering in het filmlandschap is toe te schrijven aan twee factoren, vindt Smit. "Sociale media hebben natuurlijk een grote rol gespeeld. Daar was de kritiek hard te horen. Maar ook de roep uit Hollywood zelf heeft verandering teweeggebracht." Acteurs begonnen in 2016 de online campagne #OscarsSoWhite om meer kleur in de Oscarnominaties te krijgen.

Maar waar de diversification overduidelijk te zien is op het gebied van culturele achtergrond en gender, blijft de representatie van de lhbt-community opvallend achter. Uit onderzoek van belangenorganisatie Glaad blijkt dat in de 109 grote studiofilms uit 2017 in veertien van die films een lhbt-personage te zien was. In de helft van die films was dat personage minder dan 5 minuten in beeld, en betrof het vaak ook nog eens de clou van een grap, vertelt Smit.

Diversiteit blijft een belangrijk onderwerp de komende tijd, zegt Smit. Maar hoelang het nog een verdienmodel blijft, is de vraag. "Een film kan moeilijk meerdere keren 'de eerste feministische rol' claimen. Op een gegeven moment zijn de 'eerste keren' gewoon op. Ik hoop dat de diversiteit in films zo doorzet dat het uiteindelijk geen verdienmodel meer is."