Wat blijft opvallen bij zogenaamde pro-Palestijnen, is dat zij alleen oog hebben voor problemen van Palestijnen als die door Israël veroorzaakt worden. Wat Arabieren de Palestijnse Arabieren aan doen, wordt niet gezien, zoals de discriminatie van Palestijnen in alle Arabische landen. Laatst bijvoorbeeld overleed weer een Palestijns kind in Libanon omdat het geen toegang kreeg tot een ziekenhuis. Ook over de jarenlange massale uithongering en slachtpartijen van Palestijnen in Syrië hoor je hen niet.
Nog minder hoor je hen over wat de Palestijnse leiders zelf aanrichten, bij de 98% van de Palestijnen op de Westbank en in de Gazastrook die al meer dan 20 jaar Palestijns zelfbestuur hebben. Denk daarbij aan de corruptie, willekeur, martelingen, ontbreken van democratie, executies, ontbreken van rechten voor minderheden, onthouden van stroom en medicijnen aan Gaza door de Palestijnse Autoriteit, enzovoort.
In dit artikel wil ik inzoomen op iets waarvan mensenrechten activisten in andere gevallen altijd zeggen het heel belangrijk te vinden: vrouwenrechten. Het behoeft nauwelijks toelichting dat onder het bewind van de moslimfundamentalistische Hamas in de Gazastrook het daarmee beroerd gesteld staat. Vrouwen mogen daar zo ongeveer niets.
Maar ook onder het bewind van het zogenaamd 'gematigde' en 'seculiere' Fatah op de Westbank worden vrouwen onderdrukt. Een aantal uitzendingen van de officiële Palestijnse televisie laat dit duidelijk zien.
Zo zei de hoogste islamitische bestuurder van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Al-Habbash, op 8 september 2018 dat getuigenissen van vrouwen gewantrouwd moeten worden en daarom soms
geen wettelijk bewijs kunnen vormen:
"Vanwege de reële natuurlijke verschillen tussen mannen en vrouwen, zowel in fysieke aspecten als mentale aspecten, is de getuigenis van een vrouw in sommige gevallen niet voldoende. Dan kan de mentale aard van de vrouw geen betrouwbare getuigenis opleveren."
Op 21 september 2018
preekte sjeik Issam Amira in de Al-Aqsa moskee - in Jeruzalem, op de Tempelberg - volgens moslims hun derde meest heilige plek:
"Obsceniteiten dringen alle huizen binnen en vaders en andere mannelijke voogden zijn zich er niet van bewust. Er is een felle strijd nodig om de eer van onze vrouwen te verdedigen. De eer van onze vrouwen is heiliger dan ons eigendom, onze levens en onze heilige plaatsen. De geschonden eer van vrouwen kan niet worden hersteld, terwijl eigendommen en heilige plaatsen kunnen worden terug genomen.
Zeg [daarom] tegen je vrouwen: 'Wij zijn bereid om te sterven om jouw eer te verdedigen, maar tegelijkertijd staan wij klaar om jou te doden als jij jouw eer zelf niet genoeg bewaakt.'"
Volgens de sharia mag een man zijn vrouw slaan, blijkt uit vele uitzendingen op de Palestijnse televisie. Op 1 april 2017 bijvoorbeeld raadde een
vrouwelijke (!) reporter mannen aan om wel voorzichtig te zijn en niet 'door te slaan':
"Aan degenen die slaan en geweld gebruiken om hun huwelijksproblemen op te lossen: lees het Koranvers opnieuw zorgvuldig [Soera 4:34] Er zijn oplossingen voorafgaand aan afranselingen. Als het moet, zijn er religieuze regels voor afranselingen die opgevolgd moeten worden. Heren, het doel van de mishandeling is bestraffen, maar doe het op een manier die geen blijvend letsel veroorzaakt. "
Vrouwen mogen wettelijk niet geloofd worden, maar wel geslagen of zelfs vermoord vanwege 'onzedelijk gedrag'. Maar zoals gezegd, zogenaamde pro-Palestijnen kijken hier van weg. U hoort hen hier niet over. Want als Israël er niet de schuld van gegeven kan worden, is Palestijns lijden net zo oninteressant als dat van bijvoorbeeld Tibetanen of Congolezen.
Awi Cohen is bestuurslid van Likoed Nederland 
