Als je zo lang leeft, waarom niet?
Vladimir Poetin is -- dit zal niemand verbazen -- dolblij met zijn verkiezingsoverwinning. Op de avond van zijn winst ging hij zijn achterban voor met de kreet "Rusland, Rusland, Rusland!" Hij stond overduidelijk blij op het Rode Plein. Want, ja, zelfs Westerse waarnemers moesten toegeven dat de verkiezingsdag zelf eerlijk verlopen was. Het Russische systeem is gesloten waardoor het moeilijk is voor de oppositie om momentum te genereren, maar met de stemmen zelf is niet of nauwelijks gefraudeerd. Poetin is écht populair. Punt.
Tijdens zijn verkiezingstoespraak had Poetin ook een boodschap voor de mensen die hem ervan beschuldigen een dictator te zijn die erop uit is om de rest van zijn leven 'president' te blijven. Dus zoals Xi Jinping in China. Onzin, zei Poetin, "denken jullie echt dat ik wil blijven zitten tot ik honderd ben?" Door de vraag te stellen gaf hij natuurlijk aan dat dit absoluut niet zo is.
Het motto van Poetins overwinningsspeech was, duidelijk, eenheid. Hij benadrukte de noodzaak voor Russen om zich verenigd te voelen en zich ook zo te gedragen. Ja, "er zijn mensen die op mijn tegenstanders gestemd hebben," aldus de president, maar dat maakt niets uit. Nu de verkiezingen erop zitten moeten Russen weer eensgezind zijn.
Ook zei Poetin dat het niet om hem gaat, maar om "het team." En dat team "bestaat uit jullie," de kiezers. "Ik zie dit resultaat als erkenning van onze prestaties de afgelopen jaren die vaak in buitengewoon moeilijke omstandigheden tot stand zijn gebracht." Zijn kiezers juichten hem continu toe.
Hieronder beelden van de toespraak die Poetin op een manier in beeld brengen waarop wij in het Westen hem eigenlijk maar weinig zien: geanimeerd, positief, en -- voor Russen in ieder geval -- zelfs inspirerend.