Zojuist heeft de Tweede Kamer op calvinistische wijze afscheid genomen van het kritische Tweede Kamerlid Zihni Özdil (GroenLinks). Enige glitter & glamour ontbraken, maar was eigenlijk wel gewenst om dé partij-rebel van 2019 te prijzen en te eren. Özdil -moedig als hij is- was zelf ook aanwezig tijdens 'zijn afscheid' en kon na afloop van zijn uittrede op vele warme handdrukken en lieve woorden rekenen van zijn collega's in De Tweede Kamer. Jesse Klaver was echter de eerste politicus die de nooduitgang wist te vinden nadat hij nog even snel -het andere vertrekkende Kamerlid- Hanke Bruins Slot (CDA) een slap handje had gegeven. Het intimiderende optreden van de ecologische Jesse Klaver (en zijn Stalinistische yuppen-partijtop) bleek een historisch dieptepunt voor de Oudegrachtengordelpartij GroenLinks, gehuisvest (lees: hoofdkantoor) aan de vrijzinnige Utrechtse baai.
Staatssicherheit
Het moge duidelijk zijn dat Groen 'Hypocriet' Links elk (tegen)geluid binnen de eigen partij direct de mond snoert. Het rode hart klopt immers sneller dan het groene, zo blijkt. ´Staatssicherkeit´ is inmiddels het motto van de RoodGroene-kameraden geworden. De partij van Jesse Klaver doet er dan ook alles aan om de daad bij het woord te voegen. ´Zin in de toekomst´ klinkt vanuit dat perspectief opeens heel erg communistisch-dictatoriaal en allesoverheersend.
Heb je er geen zin in? Dan ben je sowieso af! Om nog maar eens te refereren aan de socialistische Oost-Duitse heilstaat van weleer: 'Einheit. Friede. Unabhängigkeit. Wohlstand'. Daar kunnen we nu aan toevoegen: Verdeeldheid. Karaktermoord. Stalinistische partijtop. RoodGroene armoe troef. Özdil: het gaat gaat je goed! Blijf kritisch, blijf rapporteren en blijf het volk dienen! Willen wij meer of minder Özdil?!
'MEER! MEER! MEER!'