Dat de overheid in de digitale wereld zo lek als een mandje was, wisten we al. Maar binnen de muren van de ministeries is het gewoon net zo erg! Twee niet versleutelde harde schijven, waar bijna 7 miljoen (back-up) gegevens van orgaandonoren op staan, zijn kwijtgeraakt! Dat meldt minister Hugo de Jonge aan de Tweede Kamer. Miljoenen privacygevoelige medische gegevens liggen mogelijk op straat. Twee niet versleutelde harde schijven zijn gewoon verdwenen uit een kluis. En wat zegt minister De Jonge daarover? Het komt neer op 'oeps'. Hij zegt: "Ik vind het zeer vervelend dat dit is gebeurd." Gelukkig maar. En hij heeft ook geen signaal ontvangen dat de harde schijven in verkeerde handen zijn gevallen. Wat natuurlijk niets zegt, want wie gaat dat nou aan de grote klok hangen?
Verder doet de minister alsof het open en eerlijk toegeven van deze fout de eerste stap naar het herwinnen van vertrouwen is. Feitelijk klopt dat, maar je scoort geen punten door daar direct al over te beginnen. Dat is de tactiek van iemand die gesnapt is of geen andere uitweg heeft.
Stel dat een man tegen z'n partner eindelijk opbiecht dat hij is vreemdgegaan. Als hij een beetje een vent is dan biecht hij het op, zegt hij dat het hem spijt en dat hij het begrijpt als zij hem niet zou vergeven. De relatie zou zomaar eens voorbij kunnen zijn: eigen schuld, dikke bult. Vergelijk dat eens met een man die z'n vreemdgaan toegeeft, maar direct hamert op het feit dat hij nu wél eerlijk is omdat hij iets heeft opgebiecht? En omdat hij dus wél te vertrouwen is, moet ze de relatie maar niet verbreken. Daar klopt toch geen hol van? De minister doet praktisch hetzelfde.
Ga maar na: waarom zijn die externe harde schijven niet gewoon versleuteld? Zo moeilijk is dat toch niet. Het riekt naar incompetentie en laksheid, wat hier gewoon even af wordt gedaan met 'oeps, sorry!'