De waarheid is niet altijd gemakkelijk om onder ogen te zien, maar in het geval van Hugo de Jonge is het onmogelijk te ontkennen: zijn tijd als minister van Wonen in het kabinet Rutte IV en eerder als minister van Volksgezondheid in het kabinet Rutte III is een complete en totale mislukking geweest. Het is een bittere pil die geslikt moet worden, maar het is een feit.
Het nieuws van juli 2023 dat De Jonge geen partijleider wil worden voor het CDA bij de aankomende Tweede Kamerverkiezingen is een symptoom van een dieper probleem. De man die een sleutelrol heeft gespeeld in twee van de meest tumultueuze perioden in de moderne Nederlandse geschiedenis, trekt zich nu terug. Is het een erkenning van falen? Misschien wel, misschien niet. Maar laten we de feiten op een rijtje zetten.
De Wooncrisis: Van Kwaad tot Erger
Het is geen geheim dat de wooncrisis in Nederland aan het verergeren is. Onder De Jonge's "leiderschap" zijn de problemen alleen maar erger geworden. Niet genoeg huizen gebouwd, oneerlijke verdeling van woningen aan immigranten terwijl normale Nederlanders op wachtlijsten blijven staan – dit zijn de tekenen van een man die de klus niet aankan.
Er wordt gesproken over gelijkheid en eerlijkheid, maar waar is de gelijkheid wanneer immigranten een gratis woning krijgen, en hardwerkende Nederlanders met lege handen staan? Deze schrijnende onrechtvaardigheid toont aan dat De Jonge's prioriteiten volledig scheef liggen.
Dictator van de Volksgezondheid
En laten we zijn rol als minister van Volksgezondheid niet vergeten. Onder het mom van "pandemiebestrijding" heeft De Jonge draconische maatregelen opgelegd die de economie hebben vernietigd en de samenleving hebben opgesloten. En als iemand het waagde om vraagtekens te zetten bij zijn aanpak? De toorn van De Jonge was snel gevoeld.
Mensen die ervoor kozen geen experimenteel vaccin te nemen, werden beschimpt en bespot. De Jonge's houding was duidelijk: "Mijn manier of geen enkele manier." Dit is geen leiderschap; dit is dictatuur.
Rutte's Rol
Het is onmogelijk om over De Jonge's falen te spreken zonder Mark Rutte te noemen. Hij is de man die De Jonge de sleutels van de macht heeft gegeven, en hij moet de verantwoordelijkheid dragen voor de chaos die is ontstaan.
Het kabinet Rutte IV is gevallen, en het is tijd dat we de balans opmaken. Hugo de Jonge's tijd in de regering was niets minder dan een ramp voor Nederland. Zijn besluit om zich niet kandidaat te stellen voor het partijleiderschap van het CDA is een kleine genade, maar de schade is aangericht.
Nederland verdient beter. Het Nederlandse volk verdient beter. Het is tijd om verder te kijken en te kiezen voor echte leiders die de belangen van de natie boven alles zullen plaatsen. De tijd van Hugo de Jonge moet voorbij zijn.
De Dagelijkse Standaard volgt Hugo de Jonge nauwlettend. Kom vaak terug op deze pagina om het laatste nieuws over deze afgrijselijke figuur te lezen.