Dat vindt de kinderombudsman tenminste.
Marc Dullaert schrijft in een recente brief aan de Tweede Kamer dat de aanpak van kindermishandeling jammerlijk faalt. Nieuwe maatregelen zouden niets uithalen, het aantal gevallen van kindermishandeling is
zelfs toegenomen.
Volgens Dullaert is er de laatste jaren wel veel aandacht om het melden van mishandeling aan te moedigen, maar zijn er nog steeds maatregelen nodig om mishandeling te voorkomen. Hij pleit daarom voor een systeem van landelijke opvangcentra, waar een geval van de eerste melding tot en met de nazorg wordt behandeld.
Natuurlijk is dat bijzonder triest, en natuurlijk moet kindermishandeling hard aangepakt worden. Alleen vraag ik me dan wel af wat Dullaert hier precies onder verstaat? Vroeger was het heel normaal als je af en toe een corrigierende tik uitdeelde als ouder. Tegenwoordig zeggen allemaal do-gooders dat dit 'mishandeling' is.
Aan de andere kant moet echte mishandeling natuurlijk zo hard mogelijk gestraft worden. Als we de straffen verhogen - en het aantal veroordelingen in dit soort zaken, trouwens - zal het aantal gevallen van kindermishandeling natuurlijk al snel dalen. Dit soort ouders zijn namelijk het ergste soort mens: watjes. Ze slaan hun kind omdat ze weten dat die niets terug kan doen. Als Vadertje Staat dan opeens voor hun deur staat bedenken ze zich wel tweemaal voordat ze hun hand opheffen om zoon- of dochterlief in elkaar te slaan.