Over dat racismedebat, hè? Nederland kent 233 allochtone groepen, en onderling discrimineren die elkaar véél

Vijfenzestig procent van de leden van het Opiniepanel van EenVandaag meent dat het racismedebat “te activistisch wordt gevoerd; de toon van het debat is te hard waardoor de afstand groter wordt en men zich ongemakkelijk voelt om zich uit te spreken.” Ik ben het daarmee eens, denk bijvoorbeeld aan BIJ1, DENK en Nida. Maar In gesprek met EenVandaag zegt cultureel antropoloog Sinan Cankaya (39) van De Correspondent, dat het “een afleidingsmanoeuvre is dat men meent dat het debat te fel gevoerd wordt.” Hij vindt het “niet erg dat men er zich ongemakkelijk bij voelt, integendeel, duidelijk uitspreken hoort bij het emancipatieproces. Het debat moet inhoudelijk worden gevoerd.”

Akkoord, inhoudelijk het debat voeren, maar dat doet Cankaya helaas niet. Nederland kent 233 allochtone groepen waarvan we weten dat er onderling veel discriminatie plaatsvindt. Turken discrimineren Marokkanen en omgekeerd. Marokkanen discrimineren Molukkers en omgekeerd (Gouda), Marokkanen discrimineren donkere Afrikanen, Turken discrimineren Koerden en Armeniërs, Hindoestaanse Surinamers discrimineren andere Surinamers en omgekeerd. Somaliërs en Alevieten worden door allen gediscrimineerd.

En zo kunnen we nog een hele tijd doorgaan, allemaal in Nederland. Als personeelsfunctionaris moet je dus verdraaid goed oppassen welke groepen je 'bij één' zet op de werkvloer om te vermijden dat de pleuris uitbreekt. In mijn boek Feminisme op de werkvloer heb ik daarvan concrete voorbeelden gegeven hoe en waar dat fout gaat. Uiterste voorzichtigheid op dit vlak is dus geboden.

Cankaya vindt dat inclusie niet slechts voor de vorm moet plaatsvinden, maar dat minderheidsgroepen ook moet kunnen meepraten over beleid. Dat zien we in vele gevallen goed lukken en dat is prima. Maar de Onderwijsraad meldt dat allochtone kinderen vaak vanuit een veel lager niveau het onderwijs instromen vanwege een thuis opgelopen achterstand. Lale Gül heeft daarover een stevig boekje opgedaan.

Bovendien menen roergangers van allochtone groepen dat de identiteit behouden dient te worden, zonder integratie, laat staan assimilatie. Zie de schotels als teken hiervan voor allen zichtbaar. En als dat wel plaatsvindt volgen bedreigingen vanuit de eigen groep, zie Aylin Bilic, Ebru Umar, Fidan Ekiz, en anderen.

Een toenemend aantal allochtone Nederlanders stroomt door naar het goger onderwijs, vooral vrouwen, Prachtig. Maar helaas is het aantal allochtone voortijdige schoolverlaters te hoog en zij stromen dan door naar de criminaliteit, waarvan we de cijfers volgens Leo Lucassen niet mogen weten, laat staan noemen. Het gevolg is reputatieschade die bijvoorbeeld Marokkanen en Antillianen voor de komende twee honderd jaar dwars zal zitten.

Nummer twee van Voltm Nilüfer Gündoğan, werd geboren in het Turkse Nazimiye, en verklaart zich in een FD-interview van 29 mei tegen zogenaamde identiteitspolitiek, de politiek van vooropgezette inclusie. Ze vindt dat een “vorm van achterbanpolitiek,” zoals bedreven door DENK en Nida. “Daar zit niet de oplossing voor de polarisatie van de samenleving”. Zo is het maar net.

Dan Sinan Cankaya weer: “Nederland is systemisch racistisch”. Dat is volkomen correct. Tegenwoordig kent ieder zichzelf respecterende organisatie een zogenaamde ‘diversity officer.’ Diversity officers zijn altijd vrouwen. Het zijn systemisch racisten, want zij plegen per definitie positieve discriminatie. Ze hebben de opdracht om minderheidsgroepen en LHBTI+'ers het bedrijf binnen te loodsen. Dat betekent dat wit door hen sowieso buitengesloten wordt. Dat is racisme ten top, maar zelf zien ze dat anders.

Tijdens de EenVandaag-uitzending kwam Pauline Mbundi, voorzitter van het diversity netwerk van PWC aan het woord. Mbundi vermeldt dat gestreefd wordt naar “een afspiegeling van de maatschappij” in het personeelsbestand, de overbekende kreet om discriminatie van wit te rechtvaardigen. Maar waarom zo benauwd een “afspiegeling van de maatschappij”? Veel beter is een “afspiegeling van de wereldbevolking,” toch? Dan hebben we het over 85% gekleurd en 15% wit. Streef daar dan naar. Dat is wel zo eerlijk en consequent, toch? Hup, wit eruit en LHBTI + erin. Omvolken!

Zo te zien heeft onze cultureel antropoloog Sinan Cankaya dus nog veel onderzoek te doen. Werp dan die oogkleppen af Sinan, dan breng je ons land veel verder! Succes!

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.