Een tijdje terug werd ons kikkerlandje opgeschrikt door de brutale moord op advocaat Derk Wiersum. Uiteraard vallen opiniemakers, politiek en journalisten over elkaar heen om te vertellen wat voor probleem wij hebben met de strijd tegen drugs. Men doet alsof Nederland niet opgewassen is tegens een crimineel als Redouan Tagi. Een aantal dagen geleden viel ik zelfs stijl achterover. De NPO blijft -terwijl Nederland afglijdt- drugsgebruik propageren in haar programma's.
Zo hard als er gerouwd werd om de wrede dood van Derk Wiersum, zo hard wordt er nu met trots teruggekeken op het Spuiten en Slikken Youtube-kanaal van BNN-VARA. Even voor uw beeldvorming: dat is een Youtube-kanaal waarin de presentatoren in een quasi klinische setting een variëteit aan hard- en softdrugs uitproberen.
Mijn mond viel open van verbazing en ik begon mij te agiteren. Ik begreep werkelijk niet hoe je de ene dag nog rouwt om een slachtoffer van een nietsontziende drugsmaffia en de volgende dag trots bent op een Youtube kanaal dat nota bene stopt omdat de makers alle soorten drugs al hebben gebruikt.
Kun je je voorstellen dat het ooit stoer was om te roken? Of dat het de normaalste zaak van de wereld was om met een slok op samen met je vrouw en kinderen de auto in te stappen? Ooit was dit de norm in Nederland en de heren en dames politici besloten -door een goede lobby van de gezondheidszorg- rokers en drinkers te verketteren met kreten als “maar ik rook niet” of “ben jij de BOB?” En het werkte!
De statistiek laat zien dat steeds minder mensen roken en dat het maatschappelijk niet langer wordt geaccepteerd. Hetzelfde geldt voor drinken achter het stuur. Het is nog slechts een kwestie van tijd voordat je verketterd wordt als je op je mobiel zit terwijl je een voertuig bestuurt, en terecht!
Ik vraag mij werkelijk af hoe wij in Nederland een cultuur hebben ontwikkeld waarbij drugsgebruik normaal is en wordt geaccepteerd. Terwijl we tegelijkertijd een strijd voeren tegen de drugs. Het is natuurlijk een kwestie van vraag en aanbod. Mensen zijn altijd bereid een risico te nemen om aan de hedonistische impulsen te voldoen. Sluit je bijvoorbeeld een kaasfabriek dan staan er direct tien andere klaar om het gat te op te vangen.
Wat BNN-VARA doet met haar programma's is in feite abject en er kleeft in zekere zin bloed aan hun handen. Door de verheerlijking van drugsgebruik en hun bijdrage aan de maatschappelijke normalisering van harddrugs voelen mensen zich meer vrij om de middelen te gebruiken. Gebruikers en influencers dragen zo bij aan de dodelijke en nietsontziende harde productieketen, die achter de drugs wereld schuil gaat.
Van arme boeren in Colombia, wiens familieleden worden vermoord als ze niet naar de kartels luisteren, tot een onschuldige advocaat die als een beest wordt afgeknald op een Nederlandse straat. Als we echt willen dat dit soort zaken stoppen moeten we het gebruik van drugs net zo strafbaar stellen als de productie. Drugs moeten in het verdomhoekje terechtkomen, voor onontwikkelde egoïstische mensen.
Die enkel aan zichzelf denken en niet aan de ontelbare onschuldige slachtoffers. Het gebruik moet weer een taboe worden met als achterliggende gedachte: wat een boer niet kent dat vreet die niet.