Ophouden over die kredietbeoordelaars

Kredietbeoordelaars zijn ratten, parasieten en gecertificeerde zwendelaars. Dat is de boodschap die de EU en alle functionarissen van betekenis uitdragen. Ze moeten ermee ophouden, ondanks dat ze ten dele gelijk hebben.

Bureaus als Moody's, Fitch en Standard & Poor's zouden de Europese schuldencrisis alleen maar verdiepen en onnodig veel olie op het vuur gooien. Nou ja, we kunnen ze in ieder geval niet kwalijk nemen dat ze inconsequent zijn: ze pakken de VS net zo hard aan. Het is dus niet alleen een kwestie van Europa pesten. Het werkelijke probleem is de geloofwaardigheid van de kredietbeoordelaars. Voor de kredietcrisis deelden deze en vele andere kredietbeoordelaars AAA-ratings uit alsof de bomen tot in de hemel reikten. De meest onmogelijke derivaten en hypotheekconstructies kregen nog een toprating. Daarna klapte de zaak en bleek veel papier totaal waardeloos te zijn. Q.E.D.: Kredietbeoordelaars zijn onbetrouwbaar en hoogmoedig tuig.

Maar ik zou twee dingen willen aantekenen bij deze kritiek. Ten eerste zijn kredietbeoordelaars geen trendsetters. Ze volgen de financiële markten, ze stippelen de route niet uit. Dat wil niet zeggen dat ze enkel volgen en niemand luistert, maar dat ze al bestaande patronen registreren. Als Moody's zegt dat Portugese staatsmeuk meer opbrengt als brandstof dan als schuldpapier, zegt de beoordelaar in feite wat hij daarvoor op de markt heeft gezien.

Ten tweede geeft de Europese reactie te denken. Nu wil Merkel weer een Europese kredietbeoordelaar, want de anderen (en dat zijn er een stuk meer dan de voornoemde grote drie) zouden niet werken. De EU moet bij zichzelf te rade gaan: waarom geloven beleggers een stel kredietbeoordelaars met een desastreus track record en nemen ze geen woord aan van wat EU-functionarissen zeggen? Dat zijn vragen die de eurozone zichzelf niet stelt.

Kritiek op kredietbeoordelaars is dan ook vooral een schijnbeweging om zelfkritiek uit de weg te kunnen gaan.