Op onze kosten: notoire jodenhater Abou Jahjah pleit in Haagse Schilderswijk voor meer radicalisering

Hij is een uitgesproken anti-semiet, deed een vreugdedansje toen in januari in Jeruzalem vier mensen - lees: Israëlische, joodse soldaten - omkwamen bij een aanslag en werd als zo radicaal beschouwd dat zelfs de Belgische krant De Standaard het helemaal gehad had met zijn column die hij al jaren voor dat medium schreef: hij mocht na zijn uitspraken over die walgelijke aanslag meteen zijn biezen pakken, en terecht ook.

Je zou zeggen dat het daarmee gedaan zou moeten zijn met de verspreiding van zijn extremistische standpunten die op geen enkele manier te vereenzelvigen zijn met onze Westerse normen en waarden. Toch besloot hij een boek rondom zijn zogenaamde 'constructieve radicalisme' - dat een héél positieve bijdragen aan onze samenleving zou moeten leveren door hem omver te gooien - te publiceren en dat overal te gaan zitten aanprijzen. Nou, dat mag hij wat mij betreft doen: in tegenstelling tot wat Abou 'death to Israel!' JahJah graag zou zien leven wij in een vrij land waar zelfs dit soort walgelijke meningen op papier gezet mogen worden.

Wat echter niét goed te praten valt is de rol van de gemeente Den Haag hierbij, die resoluut had moeten bedanken voor het bezoek. Sterker nog: ze hadden er alles aan moeten doen om deze kansenparelopjutter zo ver mogelijk van de Nederlandse grenzen te houden. In plaats daarvan werd hem in de Schilderswijk - niet geheel toevallig gekozen - een podium geboden in theater de Vaillant, dat ook nog eens hevig gesubsidieerd wordt door de Nederlandse belastingbetaler. Eigenlijk hebben jij en ik dus betaald voor zijn bezoekje: is dat geen geruststellende gedachte? Zoals de Haagse PVV de zaak rondom het bezoek van de "notoire jodenhater en huisvriend van Hezbollah" stelde:

Links Den Haag haalde deze anti-semiet echter maar al te graag in huis, waardoor de presentatie van zijn boek plus een uitgebreid interview met hem donderdagavond gewoon vrolijk is doorgegaan. Daar deed hij een paar uiterst vredelievende uitspraken, waaronder deze pareltjes:

Wat een heerlijk verbindend verhaal toch weer! Maar even zonder gekheid: dit is een man die gewoon nergens een podium verdient, en al helemaal niet in een wijk die al niet bepaald bekendstaat om haar tolerante inwoners. Abou Jahjah mag dan ook fijn terugkeren naar België - en het liefste helemaal naar zijn vaderland Libanon - met zijn zogenaamd 'constructieve' radicalisme, want voor zo'n nazi-verheerlijkende anti-semiet is hier al meer dan 70 jaar geen plek meer.