Blijkbaar voelen onze oosterburen zich nog altijd aangetrokken tot autoritaire politici met grootse pan-Europese plannen.
Ik weet het, ik weet het. Het is tegenwoordig niet meer acceptabel om Duitsers te linken aan hun eigen verleden onder de nazi's. Zij zijn immers helemaal veranderd en iedere opmerking die refereert aan de geschiedenis ist verboten. Helaas houd ik me niet aan de regels van de politiekcorrecte klasse en noem ik het beestje gewoon bij zijn naam.
Ook nu dus. Uit de meest recente peilingen in Duitsland blijkt namelijk dat de sociaaldemocratische SPD een behoorlijke comeback aan het maken is. Dat komt door de stijgende populariteit van Martin Schulz, die de officiële kandidaat is van die partij voor het bondskanselierschap:
Angela Merkel is niet meer ongenaakbaar. De kersverse SPD-kandidaat voor het kanselierschap, Martin Schulz, gaat haar zelfs voorbij in de peilingen. Hij is bij de Duitse kiezer populairder, en ook zijn linkse partij profiteert van een ongekende inhaalslag.
Nou gun ik Duitsers best een spannende verkiezingscampagne, maar dit slaat helemaal nergens op. Schulz is één van de meest onsympathieke mannen ter wereld. Tot een paar maanden geleden was hij de 'voorzitter van het Europees Parlement.' In die hoedanigheid misbruikte hij zijn macht keer op keer om eurosceptische parlementsleden zoals Nigel Farage het zwijgen op te leggen. De man die toen leider was van UKIP hoefde maar een keertje te luid adem te halen of Schulz zette hem weg als een enge nationalist, een fascist, een nazi en erger.
Artikel gaat verder onder de advertentie.
Natuurlijk vocht Farage iedere keer weer op bijzonder effectieve wijze terug, maar dat maakte Schulz's wangedrag er niet minder erg op.
Die man, die tiran verpakt als een eurofiele sociaaldemocraat die steeds 'Mehr Europa' eist, is nu blijkbaar de meest populaire politicus in Duitsland en kon weleens een serieuze uitdager worden van Angela Merkel.
Het is werkelijk schokkend te noemen. Ik ben altijd enigszins kritisch over onze oosterburen en hun autoritaire tendensen, maar zelfs ik had dit niet zien aankomen. Sterker nog, toen hij Brussel verliet vierde ik zo ongeveer een feestje omdat dit betekende dat we ein-de-lijk van hem af waren.
Nu waag ik dat opeens te betwijfelen. Of we het leuk vinden of niet, Duitsland is veruit het machtigste land in de Europese Unie, zeker nu Groot-Brittannië het megalomane Europese project van, voor en door zelfverrijkers binnenkort verlaat. Dit betekent dat 'Bondskanselier Schulz' (de rillingen lopen me al over het lijf) meer schade kan aanrichten dan 'voorzitter Schulz.' En dat wil wat zeggen. In die laatste hoedanigheid heeft hij namelijk al voor enorme problemen gezorgd en de machtshonger van de EU continu gevoed.