De Griekse schuldafwaardering is ABN-Amro rauw op de het dak gevallen. Gisteren kwam Gerrit Zalm met de mededeling dat dé Bank een voorziening van 880 miljoen heeft getroffen, omdat van onze staatsbank wordt verwacht dat zij een 'vrijwillige' bijdrage aan de Griekse staatssanering levert. Zalm deed het voorkomen dat ABN-Amro dit totaal niet had verwacht omdat de bankiers niet konden weten dat de schulden van Griekse staatsbedrijven op dezelfde manier zouden worden behandeld als de schulden van de Griekse overheid. Zie ook het
NOS-journaal van gisteravond, waarin wordt gesproken van 'een donderslag bij heldere hemel'. Omdat ABN-Amro geen Griekse staatsobligaties heeft, leek er niks aan de hand, maar nu moet de bank toch bloeden. Een medewerker ontdekte het probleem op 23 februari, toen hij op een website van de Griekse regering keek. daar bleken de ABN-Amro-leningen genoemd te worden in een lijst met nummers van obligaties die onder de schuldsanering vallen.
In de Volkskrant van vandaag zegt Zalm op afgemeten toon: "We zijn niet gebeld. Griekenland heeft ook na 23 februari geen enkele keer contact met ons opgenomen. Ik ben erg verbaasd dat we dit bij toeval moesten vernemen. Je mag toch verwachten dat zoiets op ordentelijke manier wordt medegedeeld."
Die vuile Grieken ook, gaan maar door met de boel bedotten en voor het blok zetten. Maar uit een bericht in diezelfde
Volkskrant van 15 december 2011 (meer dan twee maanden voor 23 februari 2012 dus), dat bij de eerste de beste Google te vinden is, valt al te lezen dat ABN-Amro kan fluiten naar een bedrag van 600 miljoen dat aan de Griekse spoorwegen en aan Griekse vervoersbedrijven is uitgeleend. De tegenvaller uit Griekenland waarvoor nu een voorziening van 880 miljoen is uitgetrokken kan voor Zalm dus helemaal geen echte tegenvaller zijn, tenzij ze bij ABN-Amro denken dat niemand kranten leest of nooit Google raadpleegt. Voor een bankdirecteur is dat al behoorlijk erg, en voor de directeur van een staatsbank nog meer. Erger, het verhaal dat de tegenvaller bij toeval door een medewerker is ontdekt omdat hij op een website van de Griekse regering keek, is van een onnozelheid waar je van omvalt. Ze hielden bij ABN-Amro al rekening met een forse tegenvaller, maar dat Griekse staatsbedrijven hetzelfde worden behandeld als de Griekse overheid, dat hadden ze toch niet verwacht. Nee, in Griekenland houden ze dat soort zaken keurig uit elkaar, zoals ze ook afval keurig scheiden. Blij is Zalm er niet mee: 'wij zijn geen charitatieve instelling.'
Inderdaad, ABN-Amro is sinds 2008 zelf een staatsbank en zou dus wat staatsinmenging betreft beter moeten weten. Maar je krijgt de indruk dat ze er na alles wat er bij dé Bank al is misgegaan nog steeds niet wakker zijn. Ook wil ABN-Amro van de Grieken graag weten waarom zij wel moet dokken en andere banken niet. Zou dit misschien komen doordat ABN-Amro een Nederlandse staatsbank is en de Grieken de 'anti-Griekse' houding van Mark Rutte en Jan Kees de Jager in de Europese schuldencrisis betaald willen zetten? Het is maar een vraag waarop ik het antwoord niet weet. Het lijkt me dat Gerrit Zalm, in Zuid-Europa ook geen onbekende, daar wel scherp op moet zijn. Ook zou je denken dat ze zulke dingetjes met Griekenland bij De Nederlandsche Bank en het Ministerie van Financiën nu beter in de gaten houden. Maar oud-minister Zalm, in zijn tijd als 'Zalmnorm-in-actie' altijd een handig politicus, speelt weer eens de vermoorde onschuld en aan de Amsterdamse Zuidas wachten de topbankiers blijkbaar op een telefoontje uit Griekenland waarin keurig wordt meegedeeld wat ze in Athene van plan zijn. Wel heeft die oplettende ABN-medewerker van 23 februari dubbel en dwars zijn bonus verdiend. De directieleden nog even niet.