Eind november werd ineens Ongehoord Nederland aangekondigd. Nog voor er twijfel kon worden gezaaid over het bestaansrecht van deze omroep, stroomden de leden en het geld al binnen. Wat betekent dit fenomeen voor Nederland? Goede en slechte start ineen
Ongehoord Nederland kreeg een vliegende start door in een mum van tijd een fiks aantal leden binnen te slepen. Dat er behoefte is aan een ander geluid moge daarmee duidelijk zijn. Met de steun van Forum voor Democratie en de
PVV kreeg Ongehoord Nederland ook wel een flink zetje in de rug.
Met die partijen als steun en met de namen van sommige (mede-)oprichters, is het wapperen met de rode lap voor een stier natuurlijk. Nog voor de eerste uitzending ook maar heeft plaatsgevonden lijkt de omroep al in het Jensen-/PowNed-/GeenStijl-hoekje te zijn geduwd. Niet dat daar iets mis mee is (ik kijk/lees regelmatig) maar het wordt als diskwalificatie gebruikt. Nu lijkt het doel van Ongehoord Nederland mij dat Nederlanders eindelijk zullen worden gehoord door mensen die niet luisteren/horen. Diezelfde mensen die nu al neigen om de oren bij voorbaat dicht te doen.
Ik zend dus ik besta
Waarschijnlijk zullen ze bij Ongehoord Nederland ook wel hebben gedacht dat het DWDD-kijkend publiek niet door hun idee zal worden aangetrokken en dat dat voor hun ook niet eens hoeft. Gewoon het feit dat rechts óók op de buis komt is al een overwinning. Want om de één of andere reden valideert een eigen tv-omroep nou eenmaal het bestaan van je club meer dan bijvoorbeeld een podcast of YouTube-kanaal dat doen.
Bubbels, ophef, frustratie en deugen
Met de komst van deze nieuwe omroep lijkt er gestalte te worden gegeven aan een soort van nieuwe zuil, waardoor ook andere zuilen ineens een stuk zichtbaarder lijken te gaan worden en erkend worden in hun bestaan. Ik
lees over het idee om een cultureel tegengeluid te laten horen, bijvoorbeeld in de vorm van een eigen
Sinterklaasjournaal met Zwarte Pieten. Ik lees over kritiek en frustratie over dominante talkshow formats zoals bij
Pauw en
DWDD, waar een expert van een moeilijk thema moet discussiëren met drie leken en een komiek die het liever hebben over de toon en afsluiten met een grapje.
De vraag is nu of Ongehoord Nederland daar wat aan kan gaan doen, of dat het plat vermaak dreigt te worden en daarmee een parodie van zichzelf. Zullen er open en eerlijke discussies worden gevoerd en uitgezonden of wordt het rancuneus provoceren?