Olympische Spelen nu al een nachtmerrie voor Nederland

Vlak voor de Olympische Spelen van Rio de Janeiro begonnen dachten we allemaal dat dit weleens een geweldig sportfestijn kon worden voor Nederland. Team Oranje was, en is, namelijk prominent vertegenwoordigd. Er zijn veel sporten waarin Nederlanders tot de besten van de wereld behoren.

Ja, ja, dit zou geweldig worden.

Helaas pakte dat op de eerste officiële dag van de Spelen een beetje anders uit.

Gisteren faalden de estafette-zwemsters, de mannelijke wielrenners, en onze handbalsters namelijk op epische wijze. De zwemsters hadden vanaf 2000 altijd een medaille gewonnen op de Spelen, maar gisteren kwamen ze niet op het podium: ze werden vierde. Dat was een zware tegenvaller: dit was namelijk een medaille waar op voorhand op rekenden.

Dan ons vrouwelijk handbalteam. Hoewel de vrouwen in het verleden niet zo sterk waren, is dat nu anders. Bij het laatste WK werden ze bijvoorbeeld tweede. Ze spelen op schitterende wijze, snel en aanvallend. Zeg maar: Cruijffiaans.

Helaas konden ze op zaterdag niet aan de verwachtingen voldoen. In de eerste groepswedstrijd gingen ze al ten onder tegen Frankrijk, een tegenstander die ze daarvoor juist twee keer op rij hadden verslagen. Gisteren kwamen onze vrouwen er helaas niet aan te pas. De fysiek sterkere Fransen konden doen en laten wat ze wilden, Oranje kwam er niet doorheen. De keeper deed het weliswaar fantastisch, maar zelfs zij kon Nederland niet in haar eentje de overwinning bezorgen.

En dan was er nog het wielrennen. Bij de wegwedstrijd hadden we drie fantastische mannen: Bauke Mollema, Wout Poels en Steven Kruiswijk. Die drie heren werden in staat geacht om mee te doen voor de medailles en zelfs voor het goud.

Dat ging net even anders. Sterker nog, ze faalden allemaal. 40 kilometer voor de streep was het op bij Kruiswijk, Poels moest eerst lossen en viel daarna (waarna hij uit de race stapte), en Mollema kon niet volgen toen anderen er vandoor gingen. Hij probeerde Chris Froome nog even te volgen, maar dat lukte hem niet. Uiteindelijk eindigde hij als beste Nederlander als zeventiende.

Triest.

Het goede nieuws is dat er nog genoeg wedstrijden komen waarin Nederland wél medailles moet kunnen winnen. Het slechte nieuws: als er één ding duidelijk is geworden dan is het dat dit absoluut niet makkelijk zal zijn. Iedere atleet die nu niet in bloedvorm is heeft geen schijn van kans. Je concentratie hoeft maar één keer gebroken te worden en het is afgelopen.

Laten we positief blijven en geloven in toekomstige successen, maar ondertussen ook begrijpen dat geen enkele wedstrijd appeltje-eitje is.