Oeps! Niet-radicale moskee drie jaar later tóch radicaal
Het Verwey-Jonker instituut dat meerdere opdrachten kreeg om school- en lesmateriaal te beoordelen, blijkt keihard te hebben gefaald. De AlFitrah-moskee, die drie jaar geleden nog een democratisch pareltje en toonbeeld van integratie leek, blijkt toch een radicale moskee te zijn. Oeps!
HOE DAN?!
Dat was ook mijn eerste vraag. Nou, heel simpel: het Verwey-Jonker instituut heeft hetzelfde niveau onderzoekvaardigheden als op de UvA. De AlFitrah-moskee was al een paar jaar onderwerp van gesprek omdat er geruchten rondgingen dat kinderen radicale ideeën werden voorgeschoteld. Overheid maakt zich zorgen; overheid huurt gerenommeerd instituut in voor onderzoek; gerenommeerd instituut formuleert conclusies op basis van wat het door de moskee voorgeschoteld krijgt.
Respectvol homo's van daken gooien
De gemeente Rotterdam ving signalen over lijfstraffen in koranscholen op. Verwey-Jonker ging op onderzoek uit en kreeg alleen de Arabische lessen (maar dus niet de koranlessen) te zien. Leerlingen vertellen de onderzoekers zelfs dat het júíst specifiek bij de koranlessen gebeurt. 'Nou, niks aan de hand dus,' zeggen ze bij het instituut.
En zo voldeed in 2016 ook de visie van de El Tawheed-moskee volgens dit instituut aan de normen, want uit hun visie blijkt: "Respectvol omgaan met de medemens”. U weet wel, die moskee waar 'homo's van daken gooien' één van de betere antwoorden op een meerkeuzevraag was. Het instituut had het lesmateriaal namelijk niet bekeken...
2019: Flinke maatschappelijke bende
Drie jaar later komen er toch wat ongemakkelijke feiten aan het licht: leerlingen ontwikkelen angst voor vrouwen, moslims groeten buren niet meer en groeten een 'ongelovige' überhaupt niet als eerst. Wie salami op z'n brood heeft wordt aangesproken. Aangifte doen tegen moslims staat gelijk aan verraad.
AlFitrah blijkt een rijke voedingsbodem voor extremisme en radicalisering te zijn en het Verwey-Jonker instituut gooide er enkele jaren geleden met de pet naar. Niet alleen mistten zij cruciale informatie waarvan ze wel op de hoogte hadden moeten en kunnen zijn, ook interpreteerden zij bekende informatie op een totaal andere manier:
"Bijvoorbeeld de strikte scheiding tussen jongens en meisjes. Hieraan geven de onderzoekers nu een andere interpretatie. De scheiding leidt niet langer tot een „mogelijk risico”, zoals in het eerste rapport, maar tot een „zeer beperkte mogelijkheid tot arbeidsparticipatie”."
Het verweer van Verwey-Jonker? "De insteek van het eerste onderzoek was anders." Wanneer deze vraag wordt gesteld:
"Uw eerste conclusie was dat de lessen „pedagogisch verantwoord” zijn, nu stelt u dat de lessen intimiderend zijn, sektarische trekken vertonen en mogelijk zelfs de rechtsstaat bedreigen. Dat kan toch niet allebei waar zijn?"
Komt daar dit verbluffende antwoord op:
"Het ligt eraan wat je verstaat onder ‘pedagogisch verantwoord’. Ik vind nog steeds dat alFitrah op belangrijke onderdelen pedagogisch goed is ingericht. De kwetsbaarheid zit vooral in de inhoudelijke boodschap."
Verwey-Jonker is bij deze af. Kop-in-het-zand instituut.
